آشنایی با تاثیر رسانه در تربیت اجتماعی کودکان (بخش دوم)
آشنایی با تاثیر رسانه در تربیت اجتماعی کودکان (بخش دوم)
امروزه رسانهها به عنوان یکی از ابزارهای اصلیِ انتقال و گسترش ارزشهای فرهنگی و اجتماعی، در رفتار کودکان و نوجوانان و تغییر رفتار اجتماعی آنان، دارای نقش مهمی است.
آشنایی با تاثیر رسانه در تربیت اجتماعی کودکان (بخش دوم)
تعداد کلمات ۱۱۱۸ / تخمین زمان مطالعه ۶ دقیقه
رادیو
بنابراین اگر برنامه های جذابی که بتواند در این امر به مادران کمک کند تا با گوش دادن به این برنامه ها توسط کودکان شان بتوانند این قوا را در فرزند تقویت کنند دیگر وقتی کودک پا به عرصه ی آموزش می گذارد کمتر دچار آفت تحصیلی و اختلالات یادگیری می شود. در نتیجه اعتماد به نفس کودک تهلیل نمی رود، و به ارتباطات اجتماعی او لطمه ای وارد نمی شود.
موقعیت رسانه ای تلویزیون
قابلیت نفوذ تلویزیون نسبت به سایر وسایل ارتباط جمعی بسیار شدید است، به همین دلیل تلویزیون امروز در بنیان های خانوادگی ریشه دوانده و به شدت در چگونگی گذران روزمره مردم اثر گذاشته است. تأثیر عمیق تری به جای می گذارد، زیرا برنامه های تلویزیون اغلب فیلم، هنر و تصویر ارائه می شود و لذا از جاذبیت ویژه ای برخوردار است، از این جهت بر رادیو برتری دارد. بنابراین تلویزیون نیز می تواند در نشر و توسعه فرهنگ غنی اسلام و تعلیم و تربیت عموم اقشار ملت و مهم تر از همه در تربیت کودکان و رشد اجتماعی آن،بزرگترین نقش را ایفا کند.
صدا و سیما چنان که می تواند در خدمت مردم و اسلام باشد و با تهیه، تنظیم و اجرای برنامه های جالب و سومند و هماهنگ اسلامی، در تهذیب و تکمیل نفوس انسان ها، پرورش و ترویج اخلاق نیک و جلوگیری از انحراف و مفاسد اخلاقی داشته و در ترقی و عظمت کشور نقش مهمی را بر عهده بگیرد؛ هم چنین می تواند به صورت یک وسیله تفریح و سرگرمی و کم فایده درآید که نه نتها در پرورش نیک وظیفه مطلوب را درست انجام ندهد، بلکه شاید در اثر سهل انگاری، بی مبالاتی و اجرای برنامه های غلط و حساب نشده، مروج انحراف و بداخلاقی نیز باشد. در این جا که نقش مهم صدا و سیما و مسئولیت سنگین مدیران، کارگران، هنرمندان، گویندگان و مجریان رسانه های عمومی آشکار می شود، صدا و سیما می تواند فرهنگ عمومی را دگرگون و جامعه را به سوی عظمت و کمال تعالی بخشد یا به سوی ذَلت و بدبختی و سقوط بکشاند(۷).
در جامعه و در فرهنگ مبتنی بر تلویزیون این سلسله مراتب آموزش اصول اطلاع رسانی از پایه و اساس ویران شده است. این جعبه جادو از قبل هر چیز یک ابزار بصری است. و باید توجه داشت که تصویر است و حواس بیننده را بطور کامل به خود معطوف می دارد. در تربیت تلویزیونی، دشواری های کلام و بیان و تسلسل منطق و پیوند عبارات وجود ندارد. احساس کردن تصاویر، الفبای ویژه ی خود را ندارد؛ برای این کار آموزش مقدماتی دستور زبان، کتاب لغت ضروری نیست. آن چه که اقتضای کلاس و مدرسه است وظیفه ی یک تماشاچی تلویزیون نیست. فهم و دانش قبلی را نه از تماشاچی می طلبد و نه به او تعلیم می دهد(۸).
در رسانه های ارتباط جمعی، به ویژه تلویزیون هر روز کمتر کودکان حضور دارند. در رادیو مدت هاست که دیگر از کودک نشانه ای دیده می شود. در حالی که غیبت او در تلویزیون روشن گر واقعیت های چندی است. البته منظور این نیست که در تلویزیون انسان های در سنین خردسالی حضور ندارند، بلکه از کودک به معنا ویژه ی آن و با رعایت اقتضائات سنین کودک، اثری دیده نمی شود. اگر قرار باشد برنامه ای تأثیر گذار باشد بهتر است آن برنامه توسط کودکان اجرا شود. تجربه نشان داده فیلم هایی که نقش اول آن ها را بچَه ها بازی می کنند بیشتر مورد توجه کودکان واقع می شود.
در تلویزیون جمهوری اسلامی فقط در مناسبات مذهبی و هم چنین ماه های خاص مانند ماه مبارک رمضان است که برنامه های مخصوص کودکان اغلب رنگ و بوی دینی به خود می گیرد و برنامه هایی که تعاملات دینی و اجتماعی کودکان را تحت تأثیر قرار دهد به ندرت در طول سال به نمایش گذاشته می شود. البته در یکی دوسال اخیر ارائه ی چنین برنامه هایی نقش پررنگ تری در اذان کودکان و نوجوانان پیدا کرده است ولی باز هم نیاز به تقویت و افزایش این برنامه ها توسط کارشناسان دینی احساس می شود.
کودکان و سرگرمی
ادامه دارد…
منبع: مقاله «سبک تربیت اجتماعی کودک در آموزه های اسلامی»، مریم احمدی و فروغ بلوچی، لیلا کرمیان، آمنه کریمی، هاجر کوچکی فرد، مدرسه علمیه فاطمه الزهرا، ویلاشهر، تابستان ۱۳۹۲
بیشتر بخوانید :
آثار رسانه های جمعی بر کارکردهای خانواده
بررسی تأثیر تلویزیون بر کودکان
رسانه ها چگونه بر کودکان و نوجوانان تاثیر می گذارند؟
تأثیر رسانه بر سبک زندگی کودکان و نوجوانان
آسیب شناسی رسانه در مواجهه با کودکان و نوجوانان