سلامت جنسی در گروه های خاص (ناتوانان جسمانی)

 ناتوانی جسمانی، یکی از علل ناتوانی جنسی است.
 

چکیده: یکی از گروه های ناتوان جنسی، افرادی هستند که داری ناتوانی جسمی هستند. این ناتوانی ممکن است در سیستم عصب یا دیگر اندام بدن باشد. در این نوشتار به بررسی افرادی که ناتوانی جسمی و به گونه ای آسیب های نخاعی دارند، می پردازیم.

تعداد کلمات ۱۱۶۹ / تخمین زمان مطالعه ۶ دقیقه

جامعه، امور و مسائل جنسی را فقط مربوط به دوره جوانی می داند. در بسیاری موارد، برایمان دشوار است که والدین و پدربزرگ و مادربزرگ مان را به عنوان انسان هایی با نیاز جنسی در نظر بگیریم. در کل، ما همواره نگران نرمال یا طبیعی بودن هستیم و آن چه را که خارج از تعاریف فردی و تجربیات ما اتفاق می افتد، براساس قضاوت خودمان، غیر طبیعی در نظر میگیریم. انجمن ناتوانی آمریکا در تلاش است تا افراد مبتلا به ناتوانی های فیزیکی، تسهیلات و امکانات کافی داشته باشند.
 

أملیا، ۶۶ ساله برای انجام معاینات روتین به کلینیک مراجعه کرده است. سابقه پزشکی او از نظر پولیو مثبت است. او بسته به شرایط فیزیکی و نیروی بدنی اش از صندلی چرخدار و عصا استفاده می کند. وی چند مرتبه تزریق نخاعی و جراحی پا داشته است و دارو و مکمل خاصی مصرف نمی کند. او هنگام صحبت درباره همسرش، زاک شروع به گریه میکند، زاک پس از ۱۰ سال زندگی مشترک، ماه گذشته فوت کرده بود.
املیا با مشکلات متعددی از جمله سوگ از دست دادن همسر، ناتوانی و امور جنسی و نیز خودکنترلی روبه رو می باشد. مسائل مربوط به تنهایی، تصویر بدنی و در کل پذیرفتن شرایط کنونی، بخش هایی از ناراحتی عمده او را تشکیل می دهند. فعالیت جنسی در املیا، آرتریت/ کمر درد می باشد.
آسیب های نخاعی، سیستم نورولوژیکی فرد را تحت تأثیر قرار می دهد و اثرات متغیری بر عملکرد جنسی او خواهد داشت. از نظر فیزیکی فقط تعدادی از مردان مبتلا به آسیب های نخاعی توانایی نعوظ را دارند و تنها تعدادی از زنان به لوبریکاسیون واژن دست می یابند و بقیه افراد مبتلا به آسیب نخاعی این توانایی را ندارند.
ناتوانی جنسی این افراد به علت محل آسیب آنها و مشکلات نورولوژیکی می باشد. به عبارت دیگر گاهی اوقات عملکرد جنسی غیرارادی، بدون وجود تجربه حسی سورت می گیرد. آسیب نخاعی ناقص، این امکان را به فرد می دهد که تنوعی از پاسخ های جنسی را داشته باشد.
اعصاب محیطی که اندام های تناسلی را عصب رسانی می کنند عبارتند از سمپاتیک ( T11 – L2 ) پاراسمپاتیک(۴-S2)، سوماتیک (۴-S2) و فیبرهای عصبی، البته واسطه های شیمیایی ممکن است در همه این مسیرها در حرکت باشند، رفلکس عضله مقعد و بولبوکاورنوز، مسیرهای (۴-S2)، را در بر می گیرد (۴–۳-S2 آلت تناسلی مردانه را بلند میکند).
درمانگران معمولا به این افراد و یا همسرانشان توصیه می کنند که نقاطی از بدن را شناسایی کنند که هنوز دارای حس بوده و لمس آن لذت بخش می باشد. شناسایی این نقاط، تمایلات و احساسات جنسی افراد را افزایش می دهد. افزایش و تنوع لمس در مناطق دارای حس، می تواند میل جنسی این افراد را افزایش دهد.
افرادی که به علت ضایعه نخاعی، کنترلی بر اسفنکتر مقعد ندارند، طی رابطه جنسی همواره نگران بی اختیاری هستند. البته برخی از زنان و مردان سالم نیز هنگام رابطه جنسی نگران بی اختیاری ادرار و مدفوع می گردند. تخلیه مثانه و روده قبل از شروع رابطه جنسی می تواند مفید باشد. در برخی افراد، اسپاسم و انقباض لگن و اندام های انتهایی، افزایش دهنده تجربه جنسی و در برخی دیگر مهارکننده می باشد. در افرادی که می تواند مفید واقع شود. اسپاسم و انقباض لگن با عملکرد و لذت جنسی آنها تداخل میکند، شل کردن عضلات
در آسیب مراکز رفلکس نخاعی، برانگیختگی، نعوظ و لوبریکیشن واژن شاید از طریق رفلکس های نخاعی و یا سایکوژنیک (از طریق واسطه های شیمیایی سبتم اعصاب مرکزی) صورت گیرد. یک تکنیک برای مردانی که با استفاده از هر روش قادر به نعوظ نمی باشند، “stuffing” است که در آن آلت تناسلی مردانه در حالت شل و نیمه نعوظ در واژن قرار داده می شود و سپس همسر، عضلات پوبوکوکسیژیال خودش را به آلت تناسلی شوهر می چسباند. اگر چه ممکن است مرد یک نعوظ کامل نداشته باشد،
اما شاید زن به ارگاسم و رضایت جنسی برسد. همچنین بسیاری از زوج ها یاد می گیرند که تجربیات جنسی شان را از طریق روش هایی مانند لمس، خیال پردازی و تجربه حسی گسترش دهند. علاوه بر اینها لذت بردن از ارضای همسر می تواند بسیار تحریک کننده باشد.
بچه دار شدن یکی دیگر از مسائلی است که زوج های مبتلا به فلج نخاعی اغلب با آن اسپرماتوژنز ناقص مواجه می شوند. بیشتر مردان مبتلا به آسیب نخاعی به علت اختلال عملکرد انزال و اسپرماتوژنز ناقص و کیفیت ضعیف اسپرم دچار نازایی ثانویه هستند.
افراد دارای محدودیت های فیزیکی (به علت بیماری یا آسیب) تمایل دارند که درباره مسائل جنسی شان با درمانگر صحبت کنند. یک نظرخواهی از مبتلایان به اسپاینا بیفیدا و والدینشان، نشان داد که اکثر آنها اطلاعات کافی درباره امور جنسی و بهداشت باروری ندارند و تقریبا ۱۰۰٪ آنها با درمانگرانشان به شرط این که درمانگران آغاز کننده بحث باشند، در این رابطه صحبت می کنند. مسائل مربوط به رشد جنسی در این افراد، با در نظر گرفتن سازگاری فرد با تن انگاره، محدودیت های فیزیکی، چالش های اجتماعی و پذیرفتن خود، کاربرد دارد. راهنمایی در مورد مسائلی که انتظارش می رود می تواند اطلاعات کافی درباره رشد جنسی به کودکان، نوجوانان و والدین آنها بدهد، ضمن این که به بزرگسالان نیز کمک می کند تا با تمایلات و احساسات جنسی شان راحت تر کنار بیایند.
پیشنهاداتی برای افراد ناتوان