شایع ترین بیماری ها در بین پرندگان

بیماری‌های زیادی در بین پرندگان از نوع خفیف تا شدید وجود دارد. این بیماری‌ها می‌توانند از تولید مثل تا بقای پرندگان را تحت تأثیر قرار بدهند و در نهایت در صورت عدم کنترل و درمان باعث کاهش جمعیت یا حتی انقراض آن‌ها شوند. در مواردی که مشترک بین انسان و پرندگان هستند، مطمئنا مخاطراتی برای ما نیز ایجاد می‌کنند. به همین دلیل تصمیم گرفتیم در این مطلب، در مورد جزئیات چهار بیماری شایع بین پرندگان یعنی نیوکاسل، برونشیت، کانی بالیزم و آبله صحبت کنیم. در صورتی‌که زیاد با پرندگان به خصوص انواع طیور خانگی سر و کار دارید، مطمئنا مطالعه این مطلب برای شما مفید خواهد بود.

بیماری نیوکاسل پرندگان

بیماری نیوکاسل (ND) یک بیماری بسیار مسری و اغلب شدید است که بر روی پرندگان از جمله طیور خانگی تأثیر می‌گذارد. عامل آن ویروسی از خانواده پارامیکسوویروس‌ها است. معمولاً به عنوان یک بیماری تنفسی بروز می‌کند؛ اما افسردگی، تظاهرات عصبی یا اسهال نیز ممکن است با آن مشاهده شود. اغلب در اثر تماس مستقیم با ترشحات تنفسی، مدفوع و آب و غذا پرندگان بیمار یا ناقل منتقل می‌شود. ویروس عامل آن می‌تواند چندین هفته در محیط زنده بماند، به ویژه در هوای خنک و وقتی ویروس به یک جمعیت حساس وارد شود، تقریباً طی دو تا شش روز همه پرندگان آلوده می‌شوند. معمولا ویرس طی دوره جوجه‌کشی و برای مدت کوتاهی در طی بهبودی گسترش می‌یابد. این ویروس در تمام قسمت‌های لاشه پرنده آلوده باقی می‌ماند. بیماری نیوکاسل یک بیماری مشترک است و می‌تواند باعث التهاب ملتحمه در انسان شود. این بیماری  تصویر بالینی بسیار شبیه به آنفلوانزای مرغی دارد، بنابراین انجام آزمایش برای تأیید تشخیص آن مهم است. در حال حاضر در بسیاری از کشورها واکسیناسیون برای پیشگیری انجام می‌شود. از آنجایی‌که درمان مشخصی ندارد، پس از مشاهده اولین مورد آن قرنطینه و سپس امحا پرندگان آلوده انجام می‌شود.

بیماری برونشیت در بین پرنده ها

ویروس عامل بیماری برونشیت عفونی، به عنوان مسری‌ترین بیماری تنفسی در میان طیور خانگی، نوعی ویروس کرونا است. در ابتدای آن عطسه و آبریزش چشم و به دنبال آن افسردگی، سرفه، ترشحات بینی و اسهال مشاهده می‌شود. این بیماری بسیار مسری است و به سرعت توسط آئروسل و مدفوع آلوده گسترش می‌یابد. معمولا پرندگان تخم‌گذار آلوده، در تولید تخم مرغ یا افزایش وزن خود افت پیدا می‌کنند و تخم مرغ‌ها نیز دارای پوسته ضعیف و آلبومین آبکی می‌شوند.

برای تشخیص آن انجام آزمایش HI یا ELISA برای اندازه‌گیری آنتی‌بادی مفید است. اما در نهایت برای تشخیص قطعی باید آزمایش PCR انجام شود. از آنجایی‌که درمان مشخصی ندارد، برای پیشگیری از آن واکسیناسیون انجام می‌شود و در صورت شیوع بالای آن باید قرنطینه و سپس امحاي پرندگان آلوده انجام شود.

کانی بالیزم پرندگان

بیماری کانی بالیزم از رفتارهای تهاجمی طیور خانگی مانند مرغ‌ها و بوقلمون‌ها شناسایی می‌شود که ممکن است با نوک زدن توسط پرندگان غالب آن جمعیت آغاز شود. همچنین ممکن است بلافاصله پس از تخم‌گذاری، به صورت نوک زدن و آسیب به پوست سر، تاج و انگشتان پا دیده شود. هنوز علت اصلی آن مشخص نشده است، اما ازدحام زیاد جمعیت، شدت نور بیش از حد محیط، عدم تعادل تغذیه‌ای (کمبود مواد معدنی و ویتامین‌ها) و عدم حذف روزانه پرندگان مرده، در وقوع این رفتارهای تهاجمی موثر هستند. علاوه بر آسیب‌های جسمی، کانی بالیزم می‌تواند به انتقال بیماری‌های عفونی مثل اریزیپلاس و بوتولیسم کمک کند.

درمان مشخصی ندارد و کنترل آن با اصلاح یا کاهش عوامل خطر ذکر شده ممکن است. مداخلات شامل اصلاح رژیم غذایی، جایگزینی خوراک له‌شده با خوراک پلت، پرورش پرندگان روی بسترهای زمین به جای تخته‌های نازک، کاهش شدت نور و تهیه سوپاپ‌ها به عنوان پناهگاه پرندگان برای کاهش تماس با یکدیگر، است. از طرفی کوتاه کردن انتهای نوک منقار فوقانی طیور، در سن 1 روزگی و بار دیگر در سن 6 تا 12 هفته‌گی، به کاهش شدن ضربات کمک می‌کند. می‌توان این کار را به راحتی با گرمای مادون قرمز در روز جوجه‌کشی انجام داد.

بیاری آبله

ویروس آبله (پاکس) می‌تواند گونه‌های زیادی از پرندگان را آلوده کند. این ویروس بسته به اینکه کدام قسمت از بدن را آلوده می‌کند، می‌تواند تظاهرات بالینی مختلف ایجاد کند. در فرم جلدی (پوستی) این بیماری، ضایعات تاول در نواحی بدون پر غالباً در اطراف صورت و پاها مشاهده می‌شود. در فرم دیفتری (تنفسی) آن، پلاک‌های ضخیم در دهان، گلو یا سینوس‌ها ایجاد می‌شوند که ممکن است به خودی خود یا با ضایعات پوستی ظاهر شوند. برای تشخیص، از ضایعات بیوپسی گرفته و در آزمایشگاه بررسی می‌شوند.

معمولاً ناقل‌هایی مانند پشه‌ها و مگس‌های گزنده، ویروس را از یک پرنده آلوده به پرنده غیرآلوده منتقل می‌کنند. بنابراین پرندگانی که در فضای باز نگهداری می‌شوند، نسبت به بقیه حساس‌ترند. این ویروس از طریق استنشاق و بلعیدن بقایای تاول‌ها نیز منتقل می‌شود. از آنجایی‌که بیماری آبله مانند سایر بیماری‌های ویروسی درمان مشخصی ندارد؛ می‌توان با واکسیناسیون، کنترل پشه‌ها و مگس‌ها و استفاده از مواد حشره‌کش برای پیشگیری اقدام کرد. بسیاری از پرندگان با درمان‌های حمایتی تسکین می‌یابند. در صورت وجود عفونت باکتریایی ثانویه، معمولاً از درمان ضدباکتری استفاده می‌شود.

کسب مشاوره درمان و نگهداری پرندگان

گروه صنعتی بلدرچین دماوند با برخورداری از اساتید و دانشجویان متخصص در زمینه پرورش طیور، یکی از موفق‌ترین صنایع در تولید دستگاه جوجه کشی پرندگان در سایز های مختلف است. جوجه‌درآوری بالا، مصرف کم انرژی، مقاومت دستگاه در برابر نوسانات، خدمات پس از فروش گسترده و قوی در کشور و کشورهای هم‌جوار، رعایت اصول طراحی صنعتی در تولید دستگاه های جوجه کشی و از همه مهم‌تر کیفیت عالی جوجه خروجی از دستگاه؛ ویژگی‌های بارز تمامی دستگاه‌های تولیدی این گروه صنعتی است. هم اکنون بلدرچین دماوند در تمامی استان‌های کشور نمایندگی فروش فعال دارد و می‌توانید جهت دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه تجهیزات تخصصی پرورش پرندگان یا کسب مشاوره رایگان برای درمان بیماری پرندگان با شماره 02177955451 تماس بگیرید.