معرفی زُرنباد و خواص درمانی آن

0 586
معرفی زُرنباد و خواص درمانی آن

فرح‌بخش و مقوی دل و دماغ، ضد تهوع و قاعده‌آور، مسهل سودا و ادرارآور، ضد خفقان و خارج کننده گازهای روده، مسکن سرفه‌های مزمن و تصفیه کننده خون، تقویت کننده عمومی بدن و تحریک کننده نیروی جنسی، بادشکن و ضد

معرفی زُرنباد و خواص درمانی آن
معرفی زُرنباد و خواص درمانی آن

زُرنباد

نویسنده: صمصام صانعی
زرنباد ساقه‌ی زیرزمینی گیاهی است و انواع مختلفی دارد که تمامی آنها دارای خواص دارویی می‌باشند. در اینجا به یک نوع از آنها که نسبت به دیگر انواع مرغوبتر می‌باشد و در طب سنتی نیز کاربرد دارد اشاره شده است.

نام علمی گیاه:

Zingiber zerumbet (L.) Sm و نام فرانسه ساقه‌ی زیرزمینی آن Zerumbet می‌باشد. نام‌های دیگر ساقه‌ی زیرزمینی گیاه در کتب طب سنتی و به عربی، زُرُنباد، زُرُنبا و عرق الکافور نامیده شده است.

تیره گیاه:

زنجبیل Zingiberaceae

نوع گیاه:

بوته

مشخصات ظاهری گیاه:

گیاهی است با برگ‌هایی غلاف‌وار به ارتفاع حدود یک متر و عرض ۱۰ الی ۱۲ سانتی‌متر و گل‌های آن مجتمع به صورت سنبله و به رنگ زرد می‌باشند.
زرنباد ساقه‌ی زیرزمینی گیاهی است با سطح خارجی تیره و مغز مایل به زرد، طعم آن تند و کمی تلخ و از آن کمی بوی کافور متصاعد می‌شود. زرنباد را پس از بیرون آوردن از زمین تمیز کرده و جوش می‌دهند، سپس آن را ورق ورق کرده که زودتر خشک شود و پس از خشک شدن کرمی رنگ می‌شود.

طبیعت زرنباد:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم و خشک است.

رویش جغرافیایی:

در اغلب نواحی گرم و مرطوب کشورها بخصوص در کشورهای آسیایی روییده و کاشته می‌شود و بومی کشورهای هند و چین می‌باشد.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در زرنباد:

وجود اسانس روغنی فرّار، املاح معدنی، اسیدهای آمینه، ویتامین‌ها، اسیدهای آلی، رزین و گم در آن تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

ساقه‌ی زیرزمینی (زرنباد)

نحوه مصرف:

معمولاً به صورت دم کرده یا جوشانده استفاده می‌کنند و در طب سنتی برای درمان بیماری‌ها نحوه و مقدار مصرف آن را پزشک تشخیص داده و تجویز می‌کند.

نکته:

در طب سنتی بین حکما و کارشناسان گیاهی دارویی اتفاق نظر وجود دارد که زرنباد از نظر خواص درمانی تقریباً جانشین زنجبیل می‌باشد.

خواص درمانی:

فرح‌بخش و مقوی دل و دماغ، ضد تهوع و قاعده‌آور، مسهل سودا و ادرارآور، ضد خفقان و خارج کننده گازهای روده، مسکن سرفه‌های مزمن و تصفیه کننده خون، تقویت کننده عمومی بدن و تحریک کننده نیروی جنسی، بادشکن و ضد نفس تنگی، حل کننده خون لخته شده در رگ‌ها و ضد التهاب می‌باشد. در ضمن برای ضعف عمومی پس از زایمان خانم‌ها، کم خونی، سرگیجه، آسم، بیماری‌های قلبی، سوزش مجاری ادراری و قاعدگی دردناک نیز مفید است. در استعمال خارجی به صورت ضماد تحلیل برنده ورم‌های سرد و قطع کننده تب کودکان و به صورت جوشانده‌ی غلیظ تسکین دهنده دردهای روماتیسمی و جلوگیری کننده از ریزش موها می‌باشد.

تذکر:

زیاده‌روی در مصرف آن برای قلب زیان‌آور می‌باشد.
منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (۱۳۹۵)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از ۴۰۰ نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.

 

شاید این موارد نیز مورد علاقه شما باشد
نظر بدهید

توجه داشته باشید که آدرس ایمیل نمایش داده نمی شود.

توجه داشته باشید پس از تایید نمایش داده می شود