ستون هاى تاريخى خورهه

شهر زیبای محلات را سرزمین گل ایران می دانند اما این شهر در کنار تنوع بالای گل و گیاهی که دارد، جاذبه های گردشگری بی نظیری را در خود جای داده است. تاریخ دوستان می توانند از ستون های تاریخی خورهه محلات که جلوه ای از تمدن ایران باستان است دیدن کنند و غرق در دوران سلوکی شوند. 

آیا مجموعه خورهه در ابتدا معبد بوده است؟

خورهه در اوستا به معنای محل برآمدن خورشید و خور به معنیِ منطقه ییلاقی می باشد. نخستین بار این مجموعه توسط ناصرالدین شاه قاجار مورد کند و کاو قرار گرفته که عکس های آن را در کاخ گلستان می توان دید. تحقیقات انجام شده و آثار کشف شده بیانگر آن است که انسان ها از هزاره دوم قبل از میلاد در این منطقه سکونت داشته اند. عدم وجود اسناد و مدارک معتبر مانع از وجود یک نظر واحد در رابطه با قدمت ، کاربری و معماری این بنا شده است. برخی از محققان معتقدند مجموعه خورهه توسط یونانیان و سلوکیان با معماری یونانی به منظور ایجاد معبد ساخته شده اما برخی دیگر اعتقاد دارند که بنای مذکور توسط ایرانیانی که به یونان سفر کرده بودند، با الهام از این سبک معماری به منظور خانه اربابی ساخته شده است. 

بنای تاریخی خورهه

بنای تاریخی خورهه در محوطه ای وسیع به وسعت 3 هزار مترمربع واقع شده و شامل سه قسمت اصلی ایوان، بخش شمالی و بخش غربی می باشد. ایوان دارای 12 ستون بوده که امروزه تنها 2 ستون از آن بنای پیشین به یادگار مانده و مورد توجه تاریخ شناسان و گردشگران تور محلات قرار گرفته است. این دو ستون سنگی بر روی صفه سنگی ایوان قرار دارند و ارتفاع هر یک حدود 7 متر می باشد. جنس این ستون که متشکل از 6 قطعه متصل هستند از نوع سنگ تراورتن است. این سنگ ها که دارای فرورفتگی های زیادی می باشد، از یک معدن سنگی که در اطراف روستا قرار داشت تامین می شد. قطر ستون هاى تاريخى خورهه هر چه به سمت بالا می رود کمتر می شود به گونه ای که در قسمت پایین 75 سانتی متر و در بالا 45 سانتی متر است. سرستون ها به سبک ایونیک که متاثر از هنر یونانیان قدیم می باشد طراحی شده است.

اشیای مکشوف در محوطه خورهه

مهم ترین اشیایی که در سال 1355 در این محوطه کشف شده عبارتند از: هفت اسکلت انسان، پیه سوز سفالی، قطعات شیشه ای، سنگ های تزئینی، کوزه کروی شکل لوله دار، کوزه دسته دار و اشیای فلزی.

آدرس محوطه باستانی خورهه

استان مرکزی/ شهر محلات/ روستای دودهک/ منطقه خورهه