زبان درنده ای است که اگر مهار نشود می درد

احادیث
0 3,981

زبان گزنده درنده ای است که اگر به حال خود گذاشته شود می درد.

امام علی علیه السلام فرمودند:
اللِّسَانُ سَبُعٌ إِنْ خُلِّیَ عَنْهُ عَقَرَ.
زبان گزنده درنده ای است که اگر به حال خود گذاشته شود می درد.
نهج البلاغه، حکمت ۵۷

شرح حدیث:
همه اعضا و غرائز را باید کنترل کرد ولی زبان را بیشتر زیرا که سایر اعضا و غرائز به وسیله زبان به خطا و لغزش کشیده می شوند.
اغلب اختلافات خانوادگی و اجتماعی از هرزه گویی و آزادی زبان ایجاد می شود و گاه به تعبیر امام علیه السلام اللِّسانُ سَبُعٌ زبان درنده خویی می کند و جامعه ای را به آشوب می کشد و باعث فتنه می شود.
همان گرامی فرمود:
رُبَّ لَغوٍ یَجلِبُ شرَّاً (۱)
چه بسا سخن لغو و بیهوده ای که شر به پا می کند.
پس به طو ر جدی باید زبان را حبس کرد و فقط در مواقع ضروری آزادش نمود. همان بزرگوار فرمود:
صلاحُ الاِنسانِ فِی حبسِ اللِّسان (۲)
صلاح انسان در زندانی کردن زبان است.
مردی در محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در حرف زدن زیاده روی کرد و بیهوده گفت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: چند چیز در برابر زبان تو حاجت و مانع است؟ عرض کرد لبانم و دندان هایم فرمود: همین مقدار نمی تواند جلوی زیاده روی در سخن را بگیرد؟ (۳)

پی نوشت:
۱- غرر الحکم ۲۳۶
۲- جامع السعادات ج ۲ ص ۱۹۱
۳- همان

منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،۱۳۹۰٫

شاید این موارد نیز مورد علاقه شما باشد
نظر بدهید

توجه داشته باشید که آدرس ایمیل نمایش داده نمی شود.

توجه داشته باشید پس از تایید نمایش داده می شود