خواب با یقین بهتر از نماز در حال تردید است
خواب با یقین بهتر از نماز در حال تردید است
امام علی علیه السلام فرمودند:
وَ قَد سَمِعَ علیه السلام رَجُلًا مِنَ الْحَرُورِیَّهِ یَتَهَجَّدُ وَ یَقْرَأُ فَقَالَ نَوْمٌ عَلَی یَقِینٍ خَیْرٌ مِنْ صَلَاهٍ فِی شَکٍّ.
امام علیه السلام با خبر شد که یکی از خوارج شبی بیدار است و نماز شب می خواند و قرآن تلاوت می کند فرمود: خوابی که با یقین و باور همراه باشد بهتر از نمازی است که با شک و تردید خوانده شود.
نهج البلاغه، حکمت ۹۳
شرح حدیث:
خوارج اهل نماز شب بودند اما در امامت مولایمان علی علیه السلام تردید داشتند و بی جهت به خود زحمت می دادند چرا که همین گروه طاغی در برابر امام زمان خود ایستادند و بر رویش شمشیر کشیدند و بالاخره امام زمان خود را در حال نماز و عبادت به شهادت رساندند. امام علیه السلام تعبیرهایی شگفتی درباره شک دارند زیرا که شک عاقبت انسان را به شرک و کفر و هلاکت می کشاند.
الشکُّ یُحبِطُ الایمان(۱)
شک ایمان را بر باد می دهد
بِدَوامِ الشکِّ یَحدُثُ الشِّرک (۲)
با استمرار شک شرک پدید می آید.
پی نوشت:
۱- غرر الحکم ۷۲۳ و ۴۲۷۲
۲- همان
منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،۱۳۹۰٫