کلمه «مولا» در قرآن

آیا در قرآن کلمه «مولا» آمده است؟ در کجای قرآن است؟. لطفا در مورد آن به من توضیح دهید.

1) کلمه «مولا» کرارا در قرآن کریم آمده است از جمله در آیات ذیل:

1- انفال: 40.

2- حج: 13.

3- حج: 78.

4- دخان: 41.

5- محمد: 11.

6- آل عمران: 150.

7- حدید: 15.

8- تحریم: 2.

9- بقره: 286.

10- توبه: 51.

11- نحل: 76.

12- تحریم: 4. و…

2) قرآن می­فرماید: «…


رَبَّنا وَ لا تُحَمِّلْنا ما لا طاقَةَ لَنا بِهِ وَ اعْفُ عَنّا وَ اغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا أَنْتَ مَوْلانا فَانْصُرْنا عَلَی الْقَوْمِ الْکافِرینَ


»
[i]

… پروردگارا! تکلیف سنگینی بر ما قرار مده، آن چنان که (به خاطر گناه و طغیان،) بر کسانی که پیش از ما بودند، قرار دادی! پروردگارا! آنچه طاقت تحمل آن را نداریم، بر ما مقرّر مدار! و آثار گناه را از ما بشوی! ما را ببخش و در رحمت خود قرار ده! تو مولا و سرپرست مایی، پس ما را بر جمعیّت کافران، پیروز گردان!
[ii]

مولا به معنای ناصر و یاری کننده می­باشد ولی نه هر ناصری بلکه کمک دهنده ای که تمام امرور منصور (کمک شونده) به عهده اوست و امور او را به عهده می­گیرد. چون این کلمه از ماده ولایت گرفته شده است و به معنای سرپرستی و تصدی امر می­باشد و از آنجا که خدا ولیّ مؤمنین است پس مولایشان نیز هست.
[iii]
 لذا می­بینیم که در این آیه شریفه نصرت و یاری خداوند را معلول مولا بودن او بر این گروه از مؤمنان قرار داده است و از زبان مؤمنین می­فرماید: چون تو مولای ما هستی پس ما را یاری کن و بر کفار پیروز گردان.

چنانچه در آیه دیگر می­فرماید:

«


ذلِکَ بِأَنَّ اللّهَ مَوْلَی الَّذینَ آمَنُوا وَ أَنَّ الْکافِرینَ لا مَوْلی‏ لَهُمْ


»
[iv]

یعنی: این برای آن است که خداوند مولا و سرپرست کسانی است که ایمان آوردند؛ امّا کافران مولایی ندارند!
[v]