دلایل درستی ادعای نیابت نواب اربعه از جانب امام زمان (عج)

برخی اشکال می کنند که از کجا بدانیم چهار نائب امام زمان در غیبت صغری به دروغ ادعای نیابت از ایشان را نکرده اند و مردم را گمراه کردند مانند افراد متعدد دیگری که به دروغ ادعای نیابت ایشان را داشتند

چهار نائب امام عصر ارواحناه فداه که عبارتند از عثمان بن سعید و محمد بن عثمان و علی بن محمد سمری و حسین بن روح نوبختی از بزرگان شیعه و موثوق نزد ما هستند که شعیان بر وثاقات آنان اجماع دارند و کرامات متعددی که از ناحیه امام زمان بر دست آنان جاری شده است همه دلالت بر حقانیت آنان می کند.

ما ابتدا وثاقت  اولین نائب، عثمان بن سعید را اثبات می کنیم آنگاه که وثقات و نیابت ایشان ثابت شد، نیابت سایر نواب نیز ثابت می شود زیرا ایشان به نائب بعدی وصیت کرده و نائب بعدی به نائب بعد از خود و او هم به نائب پس از خود.

ادله وثاقت عثمان بن سعید:

1- اجماع شیعیان اثنا عشریه:

از مهم ترین دلائلدوثاقت ایشان اجماع و اتفاق تمامی شیعیان بر پذیرش نیایت ایشان است. اجماع شیعیان دوازده امامی به ویژه علما و فقهای آنان در تمامی دوره ها و زمان ها بر پذیرش نیابت عثمان بن سعید و سائر نواب خاصه یکی از ادله روشن نیابت آن ها است.

2- روایاتی که دلالت بر نیابت او می کند:

نقل شده است:

« امام حسن عسکری وکلیش عثمان بن سعید را در روزگار حیاتش واسطه میان خود و پیروانش قرار داد و هنگامی که اجل امام فرا رسید به او فرمان داد که پیروان را گرد آورد و به آنان خبر داد که فرزندش جانشین وی و صاحب امر ولایت پس از ایشان است و عثمان بن سعید وکیل او و باب و سفیر میان او و شیعیان خواهد بود و هر کس درخواستی دارد به عثمان بن سعید رجوع کند همان گونه که در روزگار حیات به او مراجعه می کردند»

المقنع فی الامامه ص146

و نقل شده است که فرمود:

« عثمان بن سعید و فرزند او مورد اعتماد من هستند و آنچه به تو برسانند از سوی من رسانده اند و آنچه بگویند از جانب من گفته اند. پس سخن آن دو را گوش فرا ده و فرمان آن دو را اطاعت کن که آنها مورد اعتماد و امین هستند»

الکافی ج1 ص330

الغیبه طوسی ص243

در روایت دیگر امام عسکری فرمود:

« فرزندم امام شما پس از من است و خلیفه بعد از من می باشد و شما او را نخواهید دید و عثمان بن سعید واسطه بین او و شما می باشد. سخن او را قبول کنید که او نائب امام شما می باشد »

بحار الانوار ج51 ص347

3- وثاقت عثمان بن سعید:

عثمان بن سعید مورد توثیق دو امام یعنی امام عسکری و امام هادی واقع شده است.

امام هادی در مورد او فرمود:

« عثمان بن سعید مورد اعتماد و امین است. آنچه بگوید از جانب من گفته و آنچه به شما برساند از سوی من رسانده است »(الکافی ج1 ص320 -الغیبه طوسی ص354)

تصریح امام عسکری بر وثاقت ایشان نیز گذشت.

یکی از ادله صحت نیابت خاصه نائبان خاصه امام عصر کرامات و اخبار غیبی است که توسط امام زمان به دست آنان صادر شده است که جهت آگاهی رجوع فرمایید:

دانش نامه امام مهدی ج3 ص369 به بعد

صدور توقیعات به خط ناحیه مقدسه:

در زمان امام عسکری توقیعات ناحیه امامت با خط، علامات و گویشی بود که برای عالمان و مردم شناخته شده بود.

از آغاز غیبت نیز توقیعات به همان گونه که قبلا صادر می شد در دسترس عثمان بن سعید و فرزندش بود و به عالمان و مردم ارائه می شد.

شیخ طوسی از ابونصر هبه الله نقل می کند:

« توقیعات همان سان که در دوره امام عسکری به مردم می رسید پس از آن هم همان گونه و با همان خط به مردم ارائه می شد. نگاشته هایی در امور دین و دنیا و چیزهایی که از آن پرسش می کردند همراه با پاسخ های عجیب و خارق العاده »

الغیبه طوسی ص366

6⃣وجوب اعلام امام در صورت عدم صحت ادعای عثمان بن سعید:

بر فرض آن که ادعای نیابت شخصی مانند عثمان بن سعید که دارای سابقه ای روشن است و همه شواهد و قرائن درستی آن را تایید می کند صحت نداشته باشد بر امام علیه السلام لازم اسن که از هر طریق ممکن نادرستی این ادعا را برای پیروان خود روشن نماید و گرنه مردمان نسبت به این موضوع در جهل خواهند بود.

چنان که در مورد نائبان دروغین امام سختگیر بوده اند و با توقیع رسمی ادعای نیابت آن ها را باطل می کردند.(بحار الانوار ج51 ص367)پس از آن عثمان به سعید که وثاقت و نیابتش ثابت شده بود به فرزندش محمد بن عثمان وصیت به نیابت کرد. (کمال الدین ج2 ص510)

امام عصر نیز در توقیعاتی به نیابت او تصریح کرده بودند. (الغیبه طوسی ص361)

امام عسکری در مورد آنان فرموده بود:

« گواه باشید که عثمان بن سعید وکیل من است و فرزندش محمد بن عثمان وکیل فرزند من مهدی شما است»(الغیبه طوسی ص356)محمد بن عثمان بارها تصریح به نیابت حسین بن روح نوبختی پس از خود کرد. (الغیبه طوسی ص369)

حسین بن روح نوبختی نیز به علی بن محمد سمری وصیت کرد. (الغیبه طوسی ص394)

به دست علی بن محمد سمری نیز توقیعی رسید که مدت نیابت خاصه با موت او پایان یافته و دیگر فردی به عنوان نائب منصوب نمی گردد.(الغیبه طوسی ص516)

با توجه به این نکات و کراماتی که از تمام این نواب اربعه صادر شده است(بحار الانوار ج51 ص352 ) به بعد

شکی در صحت ادعای نیابت این بزرگواران باقی نمی ماند.