آرایش و زینت زنان در سبک زندگی اسلامی (بخش اول)
آرایش و زینت زنان در سبک زندگی اسلامی (بخش اول)
تمایل انسان به زینت و آرایش کردن و آشکار نمودن آن، امری فطری و در فرهنگ اسلامی نیز بر آن سفارش شده است، اما ازآنجاکه این امر در شمار افعال مکلفان قرار دارد، در مورد هر یک از زن و مرد حکم آن متفاوت است، آنچه در این تحقیق مورد کنکاش قرار گرفته، جایگاه آرایش و زینت زن در سبک زندگی اسلامی است؛ بنابراین سؤال اصلی پژوهش این است که دیدگاه اسلام در مورد آرایش و زینت زن چیست؟
آرایش و زینت زنان در سبک زندگی اسلامی (بخش اول)
مقدمه
به گفته استاد مطهری: «گرایش انسان به زیبایی و جمال یکی از خواستههای فطری انسان است و احساس لذت از زیبایی و تناسب و پاکیزگیها، با سرشت انسان آمیخته شده است» (مطهری، ۱۳۶۲، ۸۰)؛ این خوی در افرادی که به جوانی میرسند، بیشتر تجلّی میکند؛ زیرا ایشان در دورهای قرار دارند که زیبایی طبیعی به اوج خود میرسد، این امر جسمانی روح آنها را به خویش مشغول کرده و یکی از سرگرمیهای جوان، رسیدگیکردن و افزودن به زیبایی جسمانی بوده و دین اسلام به تمام نیازهای مادی و روحانی افراد به نحو تمام پرداخته و هیچیک از زوایای وجودی انسانها را نادیده نگرفته است. آنچه در این پژوهش مقصود ما بوده، آرایش و زینت زنان در سبک زندگی اسلامی است و دیگر آنکه زینت گاهی بر خود بدن طبیعی انسان و بهویژه بدن زن اطلاق میشود، اما مراد از زینت در این پژوهش، مواردی از قبیل لباس و زیورآلات که موجب زیبایی و جذابیت بیشتر انسان میشود. بیشک هر تحقیق و پژوهشی شامل اهداف خاصی است که در راستای نیل به آن اهداف چنین پژوهشی انجامگرفته است. این تحقیق نیز از این امر مستثنا نبوده و مشتمل بر اهداف، معرفت افزایی در باب آرایش و زینت زن در سبک زندگی اسلامی است.
مفهوم شناسی
الف) مفهوم آرایش
ب) مفهوم زینت
۱- جایگاه زیبایی و آرایش
سه زن محضر رسول خدا صلیالله علیه و آله شرف یاب شدند و از شوهران خود شکایت کردند. یکی از آنان نسبت به خودداری شوهرش از کاربرد بوی خوش گله داشت. رسول خدا صلیالله علیه و آله بیدرنگ درحالیکه به نشانه خشم، ردایش را به زمین میکشید، از خانه به مسجد رفت و بر منبر آمد و فریاد کرد: «چه میشود گروهی از یاران مرا که ترک گوشت و بوی خوش و زن کردهاند؟ همانا من هم گوشت میخورم و هم بوی خوش بهکار میبرم و هم از زنان بهره میگیرم و هر کس از [شیوه] من روی گرداند، از من نیست» (الکلینی، ۱۳۶۳، ۵: ۱۱۹).
هنگامیکه رسول خدا صلیالله علیه و آله نزد اصحاب میرفت، به آینه نگاه میکرد و موهای خود را شانه میزد و مرتب میکرد و میگفت: «خداوند دوست دارد وقتی بندهاش به نزد دوستانش میرود، خود را آماده و زیبا سازد» (محمدی ریشهری، ۱۴۱۶ ق، ۱: ۴۱۴)؛ قرآن کریم نیز آفرینش وسایل تجمل را از لطفهای خدا نسبت به بندگانش میداند (اعراف، آیه ۳۱ و ۳۲)؛ همچنین اسلام، زنی را که کوتاهی میکند و خود را برای شوهرش نمیآراید، سرزنش کرده است ( مجلسى،۱۴۱۰ ق، ۷۰: ۱۲۲).
رسول گرامی اسلام فرمود: پاکیزه باشید و خودتان را شبیه یهود نکنید. زنان یهودی که زناکار شدند، بدان جهت بود که شوهران شان کثیف بودند (حرّ عاملى، ۱۴۰۹ ق، ۳: ۳۵۵) و کسی به آنها رغبت نمیکرد؛ از اینرو در آموزههای دینی تأکید شده است که خودتان را پاکیزه کنید تا زنان تان به شما متمایل شوند(عاشق الهی بلندشهری،۱۳۹۰، ۸۶). اهتمام رسول خدا صلیالله علیه و آله به زینت و آرایش زنان، نشان دهنده وجود مصالح فردی و اجتماعی است؛ زیرا شارع مقدس، قوانین و دستورهای دینی را بر اساس مصالح فردی و اجتماعی وضع میکند و در هر امری که مصلحتی وجود داشته باشد، احکام متناسب را بهصورت واجب یا مستحب صادر میکند.
ادامه دارد…
نویسنده: ساجده العبدالخانی