منظور از قرض دادن به خدا

در قرآن از قرض دادن به خدا صحبت شده است منظور از قرض دادن چیست؟

در قرآن کریم در چند سورة
[i]
 قرض دادن به خداوند تحت عنوان قرض الحسنه آمده است و وعده پاداش چند برابر از ناحیه خداوند داده شده است.

قرض الحسنه، قرض و وامی است که بدون طلب بهره و تنها برای رفع احتیاج کسی که بدان محتاج است پرداخته می شود و قرض دهنده در این عمل کسب رضایت پروردگار را منظور می کند.

اما چرا از این کار با نام قرض دادن به خداوند تعبیر شده است؛ جهاتی را می­شود بیان کرد: 1- چون این عمل را به خاطر سود مادی و دنیوی انجام نمی دهد، بلکه رضایت خداوند را خواسته و برای خدا این وام را می پردازد.

2- زیرا پاداش این عمل را خداوند خواهد پرداخت و عوض آن را چند برابر به صاحبش بر می گرداند.

3- یک نوع تشویق مؤمنین به این عمل انسانی می باشد که نظیر آن در موارد دیگر نیز آمده است؛ به عنوان مثال در روایات داریم که صدقه اول به دست خدا می رسد بعد به دست مستحق
[ii]
 و یا «


انّ المسکین رسول الله




فمن منعه فقد منع الله




و من اعطاه فقد أعطی الله»

[iii]

 


: فقیر و مسکین پیام آور خداوند هستند کسی که او را منع کند و به او چیزی ندهد گویی که خدا را محروم کرده است و کسی که به آن مسکین و بیچاره کمک کند [مانند کسی است که] خدا را کمک کرده است. و هم امام علی (ع) می فرماید: «


اذا املقتم فتاجروا لله بالصدقه


»
[iv]
 هرگاه گرسنه می شوید [نادار می شوید] از طریق صدقه با خدا تجارت کنید.

قطعاً خدای متعال نه فقیر است و نه محتاج کسی است؛ بلکه چون این گونه اعمال به خاطر رضایت اوست و اوست که جزای خیر این اعمال نیک را می دهد؛ بر خلاف ظاهر عمل در حقیقت ما او را طرف معامله قرار می دهیم.