تفاوت مذی و منی در زن
تاریخ انتشار : 1385/10/30
بازدید : 402090
تفاوت مذی و منی در زن چیست؟ می خواهم بدانم ترشحاتی که از زن خارج می شود به چند دسته تقسیم می شوند و کدام نجس هستند و کدامها پاک هستند و کدامها به غسل جنابت نیاز دارند؟
آبی که گاهی بعد از ملاعبه و بازی کردن از انسان خارج می شود و به آن «مَذی» می گویند پاک است. و نیز آبی که گاهی بعد از منی بیرون می آید و به آن «وَذی» گفته می شود و آبی که گاهی بعد از بول بیرون می آید و به آن «وَدی» می گویند، اگر بول به آن نرسیده باشد، پاک است. و چنانچه انسان بعد از بول استبراء کند و بعد آبی از او خارج شود و شک کند که بول است یا یکی از اینها، پاک می باشد.[1]
همه ی این آبها در صورتی که مجرا، آلوده به بول و منی نباشد پاک است و وضو و غسل را هم باطل نمی کند[2]. در نتیجه، مایع خارج شده اگر بول نیست و مشخصات منی را ندارد ممکن است یکی از اقسام سه گانه (ودی، وذی و مذی) باشد. این رطوبت ها و ترشحات چه در زنان و چه در مردان پاک است و نیازی به شستن و غُسل ندارند؛ مگر اینکه یقین کند که بول یا منی است.
بدیهی است هر زمان که از انسان منی خارج شود، در خواب یا در بیداری؛ در اثر فکر و یا با انجام عمل خاصی مثل استمنا و یا نزدیکی، در تمام این موارد غسل جنابت بر انسان واجب می شود.
در نتیجه ترشحاتی که در اوج لذت از زن خارج می شود منی است ولی اگر شک کند که به این مرحله رسیده یا نه، حکم به منی نمی شود و سایر ترشحات که لذت را به همراه ندارد مذی و پاک می باشد.
در عروه الوثقی آمده است: ترشحات زنانه پاک است و غسل ندارد، مگر آن که یقین کند بول یا منی است.[3]
همه ی مراجع عظام (به جز آیات عظام تبریزی، بهجت و نوری): خروج ترشحات زن، اگر همراه با شهوت (اوج لذت جنسی) باشد، حکم به جنابت آنان می شود و لازم نیست با جستن بیرون آید و بدن سست شود و اگر بدون شهوت باشد، حکم به منی نمی شود، مگر آن که از راه دیگری یقین کند منی است.[4]
آیت الله العظمی بهجت: خروج ترشحات زن اگر همراه با شهوت (اوج لذت جنسی) باشد و با جستن بیرون آید، حکم به منی می شود و اگر هیچ یک از دو علامت و یا یکی از آنها را نداشت، حکم به منی نمی شود، مگر آن که از راه دیگری یقین کند منی است.[5]
آیات عظام تبریزی و نوری: خروج ترشحات زن اگر همراه با شهوت خاصی(اوج لذت جنسی) باشد و بدن پس از آن سست شود، حکم به منی می شود و اگر هیچ یک از دو نشانه یا یکی از آنها را نداشت، حکم به منی نمی شود، مگر آن که از راه دیگری یقین کند که منی است.[6]
آیت الله خامنه ای در خصوص خروج منی از زن می فرماید:
بطور کلی اگر زن به اوج لذّت جنسی برسد و در آن حال مایعی از او خارج شود جنابت محقق شده و غسل بر او واجب است ولی اگر شک کند که به این مرحله رسیده یا نه و یا شک در خروج مایع داشته باشد، غسل واجب نیست و سایر ترشحات نیز پاک است.
و امروزه بعضی از متخصصین فن و دانشمندان فیزیولوژی عقیده دارند که منی زن خارج نمی شود و در نتیجه ترشحی به نام منی برای زن وجود ندارد.
پی نوشت:
[1] توضیح المسائل محشی، امام خمینی)، ج1، ص 63، مسأله 73.
[2] توضیح المسائل مراجع، ج۱، ص۶۳.
[3] العروة الوثقی، ج ۱، مستحبات غسل الجنابة، مسأله.
[4] توضیح المسائل مراجع، مسأله ۳۴۶؛ وحید، توضیح المسائل، م ۳۵۲، سیستانی، تعلیقات علی العروة، ج ۱، غسل الجنابة، الاول، خامنه ای، اجوبة الاستفتاءات، س ۱۷۱٫ صافی، هدایة العباد، ج ۱، مسأله ۱۷۵.
[5] توضیح المسائل مراجع، مسأله ۳۴۶.
[6] تبریزی، استفتائات، سوال ۲۴۸.
