“فردین” تا آخر عمر به عشق این زن زیبا وفادار ماند/ عکس
محمد علی فردین در سن 19 سالگی با مهری خمارلو همسر زیبایش ازدواج کرد و تا آخر عمر به عشق او وفادار ماند.
نیک صالحی: محمد علی فردین بازیگر قدیمی سینمای ایران در سن 19 سالگی با همسرش آشنا شد و تا آخر عمرش با عشق اولش زندگی خوبی را تجربه کرد.
ازدواج و همسر محمد علی فردیـن
فردیـن در سن ۱۹ سالگی با دوشیزه مهری خمارلو ازدواج کرد، همسرش از آشنایی و ازدواج با فردین چنین میگوید:
فردیـن دوست برادرم بود، با هم ورزش میکردند و موجب آشنایی مختصر من و فردین شد، پیشنهاد ازدواج از طریق برادرم مطرح شد، او بسیار سر به زیر و محجوب بود، او با نوزده سال سن و من هم هفده ساله در همان سال ازدواج کردیم. فردین تا پایان عمر به همسرش وفادار ماند و حاصل این ازدواج چهار فرزند به نامهای: سعید، سیاوش، عاطفه و آمنه بود.
خانم مهری خمارلو چهار سال پس از درگذشت همسرش در تاریخ : ۲۵ مهر ۱۳۸۳ چشم از جهان فرو بست و در بهشت زهرا تهران به خاک سپرده شد.
محمدعلی فردین (۱۵ بهمن ۱۳۰۹ – ۱۸ فروردین ۱۳۷۹) بازیگر، تهیه کننده، کارگردان سینما و کشتیگیر ایرانی بود. او در ورزش کشتی فعالیت داشت و در قهرمانی جهان ۱۹۵۴ به مدال نقره دست یافت. او سپس با دعوت اسماعیل کوشان اولین حضور حرفهای خود در سینما را با نقشآفرینی در چشمه آب حیات (۱۳۳۸) آغاز کرد. از بازیهای برجستهٔ فردین میتوان به سلطان قلبها، کوچه مردها، گنج قارون، راز درخت سنجد، ساحل انتظار، باباشمل، میعادگاه خشم، ناجورها، ایوب، برزخیها، جهنم + من، و جبار سرجوخه فراری اشاره کرد.
فردین از بازیگرانی است که به او لقب سوپراستار دادهاند. او در جشنواره سینمایی سپاس برای بازی در سلطان قلبها بهترین بازیگر مرد ۱۳۴۸ شد و لوح سپاس را کسب کرد. او بعد از انقلاب ۱۳۵۷ به همراه سعید راد و ناصر ملکمطیعی در فیلم برزخیها به کارگردانی ایرج قادری بازی کرد که سال ۱۳۶۱ روی پرده رفت و پس از مدتی توقیف شد. این فیلم آخرین حضور فردین در عرصه سینمای ایران بود و پس از آن اجازهٔ کار به او داده نشد.
زندگینامه
محمدعلی فردین، فرزند علی متولد ۱۵ بهمن ۱۳۰۹ در تهران و از خانوادهای هنر دوست در محلی بین خیابان شهباز سابق و خیابان ری به اسم ادیب الممالک، کوچه صحت، به دنیا آمد. پدرش علی گل فردین، کارمند اداره تسلیحات و از بازیگران تئاتر، در کنار تقی ظهوری کارهای مولیر را اجرا میکرد. محمدعلی دو برادر به نامهای عباس و ایرج و یک خواهر داشت. او فرزند ارشد خانواده بود.
دوران ابتدایی را در دبستان ترقی در خیابان شهباز، و دوره متوسطه را در دبیرستان آذر در خیابان شاهآباد گذراند و موفق به اخذ دیپلم گردید، در سن ۱۸ سالگی به سربازی رفت و دو سال در نیروی هوایی ارتش شاهنشاهی خدمت کرد.