پژو ۲۰۷ صندوقدار بخریم یا نخریم؟

من شخصاً با ظاهر خودروهای قدیمی مشکلی ندارم و حتی گاهی افسوس می‌خورم که چرا مدل‌های جذابی مثل هوندا سیویک و میتسوبیشی گالانت دهه نود میلادی دیگر تولید نمی‌شوند!

به گزارش خودروتک، خوشبختانه تعدادی از خودروسازان، این حس نوستالژیک من و امثال من را درک کرده‌اند و در همین راستا برخی از محصولات روز خود را با الگوبرداری از طرح‌های سنتی تولید می‌کنند. خودروهایی مثل فیات ۵۰۰، فولکس واگن بیتل، تویوتا FJ کروزر و پورشه ۹۱۱ مثال‌هایی از این دسته خودروها هستند که به شکل شگفت‌انگیزی موفق شده‌اند مدرنیته را با سنت پیوند داده و اتفاقاً مورد استقبال جهانی هم قرار گیرند؛ ولی به نظر می‌رسد که خودروسازان داخلی ما در این خصوص دچار یک سوء تفاهم بزرگ شده‌اند و تصور می‌کنند که شباهت ۹۱۱ جدید با مدل‌های قدیمی، به معنی یکسان بودن پلتفرم، عملکرد، ایمنی و کارآیی است و شرکت پورشه هر از گاهی فقط نسبت به تعویض سپر و چراغ‌ها اقدام می‌کند! در واقع خودروسازان ما با چنین دیدگاهی پلتفرم‌های تاریخ گذشته را برای سالیان سال تولید و به آن‌ها افتخار می‌کنند!

اما طنز تلخ ماجرا اینجاست که ما حتی با این طرز فکر وحشتناک هم مشکلی نداریم و به شرطی که خودروهای تولیدی امروزمان با همان کیفیت و کارایی متعلق به چند دهه قبل بدستمان برسند خیلی هم خوشحال می‌شویم! اتفاقی که متاسفانه دراکثر موارد نمی‌افتد و مدل‌های جدیدتر معمولاً با افت کیفیت و عملکرد مواجه می‌شوند.

با این مقدمه امروز به سراغ دست‌پخت جدید ایران خودرو، یعنی پژو ۲۰۷ صندوقدار آمده‌ایم، تا ببینیم آیا پروسه جوان‌سازی که اخیراً روی این خودروی سالخورده صورت گرفته توانسته ۲۰۶ را به خودرویی امروزی تبدیل کند یا این بار هم با یک عقبگرد روبه‌رو خواهیم شد. لطفا امروز هم همراه «باما» باشید تا در کنار شما پاسخ این سوال را پیدا کنیم.

طراحی ظاهری

شکی نیست که ۲۰۶ هاچ‌ بک، یکی از زیباترین مدل‌های تولیدی پژو بوده و همچنان بعد از گذشت این همه سال، جذابیت‌هایش را حفظ کرده است؛ اما راز ماندگاری این محصول، در تناسب اندام و هارمونی کم‌نظیر خطوطش بود و حالا با اضافه شدن یک صندوق عقب بی‌ربط و چراغ‌های برجسته، این تناسب اندام تا حدودی برهم خورده است. البته با این وجود نکات مثبتی هم در ظاهر میهمان امروزمان دیده می‌شوند. به عنوان مثال با توجه به تعداد بسیار زیاد ۲۰۶ در خیابان‌های کشور، همین سپرهای جدید و چراغ‌های برجسته ۲۰۷ می‌توانند با ارضاء حس تنوع‌طلبی، نظرات بیشتری به خود جلب کنند؛ به خصوص که ۲۰۷ با استفاده از برخی اِلمان‌های امروزی مثل چراغ‌های روشنایی در روز و نئون، کور سویی از مدرنیته را هم به بیننده ارائه می‌کند؛ در این بین نصب یک بال روی صندوق عقب نیز توانسته حالت پیرمردی انتهای ۲۰۶ صندوقدار را تا حدودی اصلاح کند و مقداری از حس جوانی از دست رفته را به این تن خسته بازگرداند؛ فقط نمی‌دانم چرا با اضافه شدن این قطعه، فکری به حال تغییر جای چراغ سوم ترمز نشده و این چراغ تقریباً در پشت بالچه مخفی شده است؛ گویا مهندسین ایران خودرو، حوصله انتقال چراغ سوم ترمز به روی بال یا سقف را نداشته‌اند! پس به طور خلاصه می‌توان گفت که ۲۰۷ صندوقدار، ظاهر مدرن‌تری نسبت به پدرش یعنی ۲۰۶ هاچ‌ بک دارد اما از نظر زیبایی و هماهنگی میان اجزاء، پسرفت کرده است.

طراحی داخلی

به‌روزرسانی‌های صورت گرفته در داخل ۲۰۷ برخلاف ظاهر خودرو، موفقیت‌آمیز بوده و کابین خودرو را زیباتر از قبل کرده است. اضافه شدن نمایشگر مرکزی به داشبورد هم سوای از بحث کاربردهایی که دارد حس و حال مدرن‌تری به کابین بخشیده و طراحی جدید غربیلک و دریچه‌های هوا این حس خوب را تکمیل کرده‌اند.

اما اینجا هم با مشکلاتی روبه‌رو هستیم؛ اولین و بزرگترین مساله بحث همیشگی کمبود فضاست؛ در حقیقت پژو ۲۰۶ حتی در میان هاچ بک‌های بازار نیز همواره به کمبود یا بهتر است بگوییم نبود جای پا، برای سرنشینان پشتی شهرت داشته و حالا که مهندسین ایران خودرو بدون هیچ‌گونه تغییر در فضای داخلی و فقط با اضافه کردن صندوق عقب تصمیم گرفته‌اند به زور این خودرو را در کلاس سدان‌های خانوادگی جای دهند، وخامت اوضاع بیش از پیش نمایان شده است. در حقیقت در هنگام خرید ۲۰۷ صندوقدار این سوال مطرح می‌شود که اگر خودروی مجردی میخواهیم، چرا مدل هاچ‌ بکش را نخریم؟ و اگر به دنبال خودروی خانوادگی هستیم پس پاهای فرزندانمان را کجای کابین جای دهیم؟! هرچند اگر خانواده جوان و کم‌جمعیتی داشته باشید می‌توانید با این مساله کنار بیایید و از اینکه ۲۰۷ شما در سفرها کارآمدتر از نمونه هاچ بک ظاهر می‌شود لذت ببرید. البته این نکته راهم داخل پرانتز بگوییم که صندوق عقب ۲۰۷ در قیاس با سدان‌هایی نظیر سایپا آریو یا پژو پارس حرف چندانی برای گفتن ندارد اما حداقل در برابر مدل هاچ بک کارآمد ظاهر می‌شود. اما مشکل دیگر کابین ۲۰۷، کاهشی کیفیت متریال داخلی است که این قضیه هم با چشم و هم با حس لامسه کاملاً قابل درک است. البته هنوز هم کیفیت داخلی ۲۰۷ از فاجعه‌ای مثل رانا خیلی بهتر است اما نسبت به ۲۰۶ های قدیمی افت محسوسی را تجربه کرده.

امکانات

زمانی که ۲۰۶ های تیپ ۵ و ۶ برای اولین بار به کشورمان عرضه شدند را به خوبی به یاد می‌آورم. در آن دوران امکاناتی مثل ترمزهای چهارچرخ دیسکی مجهز به ABS و EBD، کیسه هوا برای راننده و سرنشین کناری، شیشه‌ها و آینه‌های برقی و سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک و مواردی از این دست، آپشن‌های فوق العاده‌ای محسوب می‌شدند و وجود تمامی این‌ها در خودرو نه چندان گران‌قیمتی مثل پژو ۲۰۶، این محصول را به فول آپشن‌ترین گزینه موجود در رده خودش تبدیل کرده بود. اما حالا دیگر بسیاری از این گزینه‌ها به امکاناتی ساده و ابتدایی تبدیل شده‌اند و در نتیجه ۲۰۷ صندوقدار جدید با لیست کامل‌تری از آپشن‌ها به استقبالمان آمده تا کمبودی از این حیث احساس نکنیم.

از جمله امکانات این بچه شیر دورگه می‌توان به مواردی نظیر فرمان برقی، سیستم مالتی مدیا با امکان پخش DVD، رهیاب ماهواره‌ای، بلوتوث، چراغ‌های روشنایی در روز، سیستم روشنایی تاخیری (چراغ مشایعت)، سنسور و دوربین دنده عقب، آینه‌های جانبی تاشونده برقی و کروز کنترل اشاره کرد؛ البته همچنان هم کاستی‌هایی در این لیست مشاهده می‌شود اما به نسبت گذشته با خودروی کامل‌تری روبه‌رو هستیم و باید اعتراف کنیم که ۲۰۷ در این پارامتر نسبت به پدرش پیشرفت مناسبی داشته است.

ایمنی

در خصوص ایمنی حرف و حدیث‌های زیادی وجود دارد. اولین نکته این‌که ۲۰۷ یا ۲۰۶ پلاس، در باطن همان ۲۰۶ معمولی است و در نتیجه پیشرفتی که ۲۰۷ واقعی در بحث ایمنی سرنشینان داشته را نباید به این خودرو ربط دهیم؛ جدای از این‌ها ۳ ستاره ایمنی که سازمان Euro-NCAP به امنیت سرنشینان ۲۰۶ اعطا کرده هم به سال‌های خیلی دور باز می‌گردد و چه بسا ۲۰۶ با استانداردهای سخت‌گیرانه امروزی حتی توان دریافت ۳ ستاره چینی C-NCAP را هم نداشته باشد چه برسد به این‌که بخواهد ستاره‌های اروپایی خود را تکرار کند. حالا در این بین ما کاری نداریم که استفاده از قطعات وطنی و چینی هم ممکن است بر روی امنیت این محصول تاثیر منفی گذاشته باشند. در واقع درست است که ۲۰۶ همچنان از زانتیا، پارس، پراید، کوییک و بسیاری از خودروهای دیگر که هنوز در خیابان‌های ما تردد می‌کنند ایمن‌تر است اما در مقابل خودروهای روز حرف چندانی برای گفتن نخواهد داشت.

البته یک نکته هم داخل پرانتز بگوییم و آن این‌که ایمنی عابرین پیاده تا حدود زیادی به طراحی سپر و در محفظه پیشرانه بستگی دارد و چون این قطعات در خودروی امروز ما با نمونه مشابه ۲۰۷ تعویض شده‌اند می‌توان امیدوار بود که امنیت تصادف با عابرین پیاده در این محصول اندکی بهتر از گذشته شده باشد.

پیشرانه و سیستم انتقال قدرت

با گشودن در کاپوت با همان پیشرانه نام آشنای TU5 پژو ۲۰۶ روبه‌رو می‌شویم؛ موتوری که زمانی روی تیپ ۵ دنده‌ای، کولاکی به راه انداخته بود و رقبای گران‌تر از خود را به مبارزه دعوت می‌کرد. اما حتماً می‌دانید TU5 این روزها به سر حالی گذشته نیست و به دلیل کاهش کیفیت قطعات و پردازشگر ضعیف‌تر با افت عملکرد مواجه شده است. البته با این وجود هنوز هم می‌توانیم از میزان قدرت تولیدی راضی باشیم چراکه علیرغم این پسرفت، TU5 هنوز هم با ۱۰۵ اسب‌بخار قدرت و ۱۴۲ نیوتن‌متر گشتاور توان رقابت با خودروهای ۱٫۵ و ۱٫۶ لیتری تنفس طبیعی این رنج را دارد و با شتاب رسمی ۱۲٫۶ ثانیه قادر است نیازهای معمول را به راحتی بر طرف سازد. اما در مورد جعبه‌دنده خبرهای چندان خوبی برایتان نداریم. در واقع جعبه‌دنده ۴ سرعته قدیمی ۲۰۷ به هیچ عنوان خوشنای نیست و حتی در مدل‌های اولیه به اصطلاح فرانسوی هم با تقه‌ها و خرابی‌های گاه و بیگاهش اعصاب راننده را به بازی می‌گرفت. متاسفانه این مشکلات هنوز هم سر جای خود باقی مانده‌اند و احتمال بروز خرابی در این قسمت بالاست.

تجربه رانندگی

نظر مثبت یا منفی شما در مورد ۲۰۷ صندوقدار خیلی به این بستگی دارد که قبلاً تجربه سواری با ۲۰۶ فرانسوی را داشته‌اید یا خیر؛ اگر این تجربه را نداشته باشید به احتمال زیاد از مجموع عمکلرد ۲۰۷ راضی خواهید بود چرا که این خودرو ارگونومی مطلوبی دارد، کشش و شتابش قابل قبول است و از نظر لذت رانندگی هم در برابر بسیاری از چینی‌ها یا امثال تندر ۹۰ حس بهتری به شما ارزانی می‌دارد. حتی ضعف دید پشت سر در نمونه صندوقدار هم به کمک آپشن‌هایی مثل سنسور و دوربین دنده عقب برطرف شده و درنتیجه مشکل خاصی در این قسمت دیده نمی‌شود.

اما اگر با خاطره خوش ۲۰۶ های فرانسوی به سراغ این خودرو بروید، قطعاً از افت کیفی متریال داخلی، کاهش شتاب و افزایش صدای پیشرانه خودروی جدیدتان غافلگیرخواهید شد! در واقع محصولات جدید خانواده ۲۰۶ در این پارامترها با پسرفت نسبتاً شدیدی مواجه شده‌اند و افزایش درصد خرابی قطعات فنی و سیستم‌های برقی نیز این عقبگرد را تکمیل کرده‌اند. با این تفاصیل نباید توقع داشته باشیم که مشکلات ذاتی ۲۰۶ مثل لگدپرانی جعبه‌دنده و تنگی فضای داخلی (برای سرنشینان عقب) هم مورد بازنگری و اصلاح قرار گرفته باشند و همانطور که انتظار می‌رفت این نقاط ضعف همچنان به قوت خود باقی هستند.

پس ۲۰۷ صندوقدار نمی‌تواند شما را در تمامی پارامترها راضی نگاه دارد؛ اما اگر بخواهیم روی نکات مثبت خودرو تمرکز کنیم باید بگوییم که وضعیت آپشن‌ها نسبت به گذشته پیشرفت محسوسی داشته و علیرغم تمامی صحبت‌های ما در مورد کاهش شتاب و کشش، هنوز هم وضعیت کلی خودرو قابل قبول است و برای رانندگی عادی و در قیاس با رقبای این رنج به راحتی کارتان را راه می‌اندازد. ضمناً همانطور که احتمالاً می‌دانید ۲۰۷ (و ۲۰۶) صندوقدار در مقایسه با نمونه هاچ‌بک عرضه شده در کشور از سیستم تعلیق پیشرفته‌تری در چرخ‌های عقب بهره می‌برد که این قضیه به کیفیت سواری بهتر و فرمان‌پذیری برتر این خودرو منجر شده است. در واقع پایداری ۲۰۶ و ۲۰۷ صندوقدار نه تنها از نمونه هاچ بک بلکه از اکثر رقبای این رنج بهتر است و ترکیب این قضیه با ترمزهای مطمئن ۴ چرخ دیسکی خودرو، حس اعتماد به نفس کافی را به راننده هدیه می‌کند. البته در این بین نبود سیستم‌های کمکی پایداری نقطه ضعف بزرگی است که در شرایط بحرانی جای خالی‌اش را نشان خواهد داد اما در هر صورت می‌توانیم از عملکرد مجموعه ترمز و پایداری ۲۰۷ صندوقدار به عنوان یکی از بهترین‌های این رنج یاد کنیم.

ضمناً از معدود بهبودهای فنی پژو ۲۰۷ صندوقدار نسبت به اسلاف خود می‌توان به افزوده شدن فرمان برقی به جای فرمان کمکی هیدرولیک اشاره کرد که باعث شده راحتی راننده در سرعت‌های پایین بهبود یافته و در سرعت‌های بالا نیز ایمنی بیشتری (با سفت شدن فرمان) تامین شود. همچنین به دلیل حذف پمپ هیدرولیک و تشکیلات مربوطه، قاعدتاً مصرف سوخت پژو ۲۰۷ نیز اندکی کاهش یافته است.

نتیجه‌گیری

همانطور که در طول بررسی مشاهده کردید ۲۰۷ صندوقدار در بحث ایمنی و ارگونومی تفاوتی با مدل‌های ۲۰ سال قبل ندارد و حتی در برخی موارد مثل هارمونی طراحی، عملکرد و کیفیت با پسرفت نیز مواجه شده است؛ اما با این حال می‌توانیم با کمی ارفاق این درجا زدن‌ها و عقب‌گردها را با نکات مثبتی مثل پیشرفت طراحی داخلی و بهبود وضعیت آپشن‌ها سر به سر کنیم که تازه در این صورت باز هم میانگین نمرات ۲۰۷ جدید، بالاتر از خودرویی که نزدیک به دو دهه قبل سوار می‌شدیم نخواهد شد! با این شرایط اگر ۲۰۷ به عنوان جایگزین مدل قبلی و با همان قیمت به بازار عرضه می‌شد شاید میتوانستیم از این فیس‌لیفت، به عنوان یک گام کوچک رو به جلو یاد کنیم اما حالا و با این قیمت‌گذاری جدید مطمئن نیستم که خرید این خودرو مناسب باشد.

البته باز هم بسیاری از افراد ۲۰۷ را به دلیل گستردگی مراکز خدماتی و وفور قطعات یدکی به رقبا ترجیح خواهند داد که این انتخاب اجباری با توجه به محدودیت‌های موجود در بازار ما اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد؛ اما با این وجود پیش از هرگونه پرداختی برای خرید پژو ۲۰۷ صندوقدار، توصیه میکنیم که نگاهی به بازار پژو ۲۰۶ های صندوقدار دست دوم داشته باشید که با قیمتی به مراتب کمتر و کیفیتی بالاتر، از بسیاری جهات عملکرد مشابهی را در اختیار شما قرار می‌دهند.

منبع: باما