اللهم اغفر للمومنین والمومنات والمسلمين والمسلمات یعنی چه ؟

اللهم اغفر للمومنین والمومنات والمسلمين والمسلمات یعنی چه؟

«اثرات عجیب دعا برای دیگران» را از لسان روایات منتشر می کند.

علی بن ابراهیم از پدرش نقل می‌کند: عبدالله بن جندب را در عرفات دیدم. پیوسته دست‌هایش به سوی آسمان بلند و اشک‌هایش جاری بود، به او گفتم: وقوفی بهتر از وقوف تو ندیدم، گفت: به خدا سوگند! جز برای برادران دینی خود دعا نکردم، زیرا از امام کاظم (ع) شنیدم که فرمود: هر کس برای برادران دینی خود، در نبودش دعا کند، از عرش به او ندا می‌شود: صد هزار برابر آن برای تو باد! پس خوش نداشتم صد هزار دعای تعهد شده را به خاطر یک دعا از دست بدهم، که نمی‌دانم آن یک دعا به اجابت می‌رسد یا نه.(کافی/ص271)

** پیامبراکرم (صلوات الله علیه و آله): «مَنْ قَالَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بکُلِّ مُؤْمِنٍ خَلَقَهُ اللَّهُ مُنْذُ خَلَقَ اللَّهُ آدَمَ إِلَی أَنْ تَقُومَ السَّاعَةُ حَسَنَةً وَ مَحَا عَنْهُ سَیِّئَةً وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَةً»؛ اگر کسی برای مؤمنین و مؤمنات طلب مغفرت کند، خداوند به عدد هر مؤمنی که از هنگام خلقت آدم تا قیامت خلق می ‏کند، برای او سه چیز در نظر می ‏گیرد؛ برایش حسنه می ‌نویسد و از گناهانش می ‌کاهد و بر مقامش می ‏افزاید. (فلاح السائل و نجاح المسائل، ص: 43) / اللهم اغفر للمومنین والمومنات

** امام صادق (علیه‌السلام): إِذَا دَعَا الرَّجُلُ‏ لِأَخِیهِ‏ بظَهْرِ الْغَیْب نُودیَ مِنَ الْعَرْش وَ لَکَ مِائَةُ أَلْفِ ضِعْفِ مِثْلِهِ وَ إِذَا دَعَا لِنَفْسهِ کَانَتْ لَهُ وَاحِدَةٌ فَمِائَةُ أَلْفٍ مَضْمُونَةٌ خَیْرٌ مِنْ وَاحِدَةٍ لَا یُدْرَی یُسْتَجَابُ لَهُ أَمْ لَا.

اگر شخصی پشت سر برادر مؤمنش برای او دعا کند، از عرش ندایی می ‌آید که: برای تو صدهزار برابر مثل او است. این در حالی است که اگر برای خودش دعا می ‌کرد، فقط به اندازه همان یک دعایش به او داده می ‌شد. حال بنگرید که صدهزار تا که تضمین شده است، بهتر است یا آن یکی که معلوم نیست مستجاب شود یا نه! (من لا یحضره الفقیه؛ ج‏2 ؛ ص212)

نیز در روایت آمده که امام صادق (ع) فرمود: هرگاه کسی بگوید: اللّهُمَّ، اغْفِرْلِلْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ وَالْمُسْلِمینَ وَ الْمُسْلِماتِ، اَلاَحْیآءِ مِنْهُمْ وَ جَمیعَ الاَمْواتِ. خدایا، مردان و زنان مؤمن و مسلمان، و زندگان و تمام مردگان آنها را مورد مغفرت خویش قرار ده خداوند به شماره تمام انسان های گذشته و آینده، دعا برای او مستحاب می گرداند؛ یا دعای آنان را برای وی می نویسد. (فلاح السائل ابن طاووس)

**پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله): «مَا مِنْ عَبْدٍ دَعَا لِلْمُوْمِنِینَ وَ الْمُوْمِنَاتِ إِلَّا رَدَّ اللَّهُ عَلَیْهِ مِثْلَ الَّذی دَعَا لَهُمْ مِنْ کُلِّ مُوْمِنٍ وَ مُوْمِنَةٍ مَضَی مِنْ أَوَّلِ الدَّهْرِ أَوْ هُوَ آتٍ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَة» [الکافی (ط – الإسلامیة)، ج‏2، ص: 508]

هیچ بنده ای نیست که برای مرد یا زن مؤمنی دعا کند، مگر این که خداوند از جانب هر مرد و زن مومنی که در گذشته بوده است یا در آینده تا روز قیامت می آید، مانند آنچه را که دعا کرده است به او باز می گرداند. چنین کسی انگیزه اش از حذف خود در دعا این است که نمی خواهد چند برابر دعای تضمین شده را رها کند.

** عَنْ حَمَّادٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبی عَبْد اللَّهِ ع أَشْغَلُ‏ نَفْسی‏ بالدُّعَاءِ لِإِخْوَانِی وَ لِأَهْلِ الْوَلَایَةِ فَمَا تَرَی فِی ذَلِکَ فَقَالَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی یَسْتَجِیبُ دُعَاءَ غَائِبٍ لِغَائِبٍ وَ مَنْ دَعَا لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ لِأَهْلِ مَوَدَّتِنَا رَدَّ اللَّهُ عَلَیْهِ مِنْ آدَمَ إِلَی أَنْ تَقُومَ السَّاعَةُ لِکُلِّ مُؤْمِنٍ حَسَنَةً.

حمّاد از اصحاب امام صادق (علیه السلام) می گوید: به حضرت عرض کردم من خودم را به دعا برای برادرانم و پیروان اهل بیت مشغول می کنم؛ و هیچ نظری به خودم ندارم. شما درباره روش من چه می فرمایید؟ حضرت ابتدا در جواب فرمودند: خداوند دعای شخصی را که دارد پشت سر دیگری دعا می کند، مستجاب می کند و هر کس برای مردان و زنان مؤمن و برای دوستداران ما دعا کند، خداوند از زمان آدم تا قیامت به ازای هر مؤمن ثوابی به او عنایت می کند. (تفسیر القمی، ج‏1، ص: 67 )

** امام صادق(ع): دُعَاءُ الْمُسْلِمِ‏ لِأَخِیهِ‏ بظَهْرِ الْغَیْب یَسُوقُ إِلَی الدَّاعِی الرِّزْقَ وَ یَصْرِفُ عَنْهُ الْبَلَاءَ وَ تَقُولُ لَهُ الْمَلَائِکَةُ لَکَ مِثْلَاهُ. دعای مسلمان دربارۀ برادر غایبش رزق را به سوی دعاگو می کشاند و بلا را از او برمی گرداند و فرشتگان به او می گویند: دو برابر آنچه برای برادرت خواستی از آن توست. (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ؛ النص ؛ ص153)

امام صادق(ع): دُعَاءُ الْمُؤْمِنِ لِلْمُؤْمِنِ یَدْفَعُ عَنْهُ الْبَلَاءَ وَ یُدرُّ عَلَیْهِ‏ الرِّزْقَ‏. دعای مؤمن برای مؤمن دفع بلا می کند و روزی او را روان می سازد. (الإختصاص، النص، ص: 28)

** قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص):‏ أَرْبَعَةٌ لَا تُرَدُّ لَهُمْ دَعْوَةٌ وَ تُفَتَّحُ لَهَا أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَ تَصِیرُ إِلَی الْعَرْش دُعَاءُ الْوَالِد لِوَلَدهِ وَ الْمَظْلُومِ عَلَی مَنْ ظَلَمَهُ وَ الْمُعْتَمِرِ حَتَّی یَرْجِعَ وَ الصَّائِمِ حَتَّی یُفْطِرَ. دعای چهار کس رد نمی شود و برای آنها درهای آسمان باز می شود و به عرش می رسد: دعای پدر برای فرزند و مظلوم بر ظالم و آن که عمره آورد تا آن که باز گردد و روزه دار تا آن که افطار کند. (الأمالی للصدوق؛ النص؛ ص265)

** رسول گرامی اسلام (ص): «دُعَاءُ الْوَالِد لِوَلَدهِ کَدُعَاءِ النَّبیِّ لِأُمَّتِهِ»؛ دعای پدر برای فرزند، همانند دعای پیامبر برای امت است. (نهج الفصاحة؛ ص482)

** رُوِیَ أَنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ قَالَ لِمُوسَی ادْعُنِی عَلَی لِسَانٍ لَمْ تَعْصِنِی بهِ- فَقَالَ یَا رَبِّ أَنَّی لِی بذَلِکَ فَقَالَ ادْعُنِی عَلَی لِسَانِ غَیْرِکَ.

خدا به حضرت موسی (ع) وحی کرد: «مرا به زبانی که گناه نکرده باشی بخوان، موسی گفت: مرا چنین زبانی کجاست؟ خداوند فرمود: مرا به زبان غیر خود بخوان» (عدة الداعی و نجاح الساعی، ص: 131) /اللهم اغفر للمومنین والمومنات

بنابراین با توجه به تاکیدات ائمه اطهار(ع) در رابطه با دعا برای برادران دینی و سخن مشهور حضرت زهرا (سلام الله علیها)؛ «الجارُ ثُمَّ الدّارُ» فلسفه التماس دعا از برادران دینی روشن می شود. ومولوی شاعر گران قدر ایرانی در شرح این حدیث قدسی این گونه سروده اند:

گفت ای موسی ز من می ‌جو پناه/با دهانی که نکردی تو گناه

گفت موسی من ندارم آن دهان/گفت ما را از دهان غیر خوان

از دهان غیر کی کردی گناه/از دهان غیر بر خوان کای اله

آنچنان کن که دهانها مر ترا/در شب و در روزها آرد دعا

از دهانی که نکردستی گناه/و آن دهان غیر باشد عذر خواه

یا دهان خویشتن را پاک کن/روح خود را چابک و چالاک کن

ذکر حق پاکست چون پاکی رسید/رخت بر بندد برون آید پلید

می ‌گریزد ضدها از ضدها/شب گریزد چون بر افروزد ضیا

چون در آید نام پاک اندر دهان/نه پلیدی ماند و نه اندهان

منبع:خبرگزاری حوزه