آسیب شناسی حافظه

پیری به نوبه خود عامل فراموشی و از بین رفتن حافظه نیست.
 

چکیده: «حافظه» به عنوان یکی از استعدادهای خدادادی، برای ثبت و ذخیره اطلاعات و در صورت لزوم، یادآوری آنهاست؛ ولی بسیاری از مواقع، مطالب به ذهن سپرده شده به هنگام نیاز، به یاد نمی ‏آیند و به انسان فراموشی دست می ‏دهد.  با ما باشید تا با آسیب های حافظه بیشتر آشنا شوید.

تعداد کلمات ۴۸۶ / تخمین زمان مطالعه ۲ دقیقه

 
 

حافظه نیز مانند دیگر اعضای بدن می تواند به مشکلاتی دچار گردد که در ادامه به برخی از مهم ترین آنها اشاره می کنیم:
بی یادی (بی حافظگی): در این حالت، بیمار از هر حیث کاملا طبیعی است، اما همه خاطرات گذشته خود را از یاد برده است. او نمی داند که بوده، کجا متولد شده، کجا زندگی می کرده و…. در این بی حافظگی که متأثر از یک شوک بدنی یا هیجانی ایجاد می شود، بیمار، گاهی همه خاطرات خود را دوباره به دست می آورد. این مطلب به خوبی ثابت می کند که خاطره ها به کلی از دست نمی روند. تنها استعداد (خواندن) خاطره هاست که از میان می رود.

بی نیرویی:[۱] خستگی مفرط مغز که موجب کارکرد ناقص آن می شود. این بیماری برای مغز، مانند پارگی ماهیچه است.
بی نیرویی هنگام افراط در مصرف کردن قوای دماغی، به ویژه در دانشجویانی که خود را برای امتحان آماده می سازند، بسیار دیده میشود و به طور عمومی عبارت است از احساس خستگی شدید، تپش و هیجان، تشویش و اضطرابی که ممکن است به حد اغما و بی هوشی برسد. درجه کم آن موجب درد پیها، درد شقیقه، حالت تهوع و… می شود. در این حالت، بیمار نمی تواند مغز، به ویژه حافظه اش را بیش از آنچه در حال طبیعی از آن استفاده می کرد، به کار اندازد. با خستگی بیشتر، نتایج کمتری به دست می آید.[۲]

سال خوردگی: سال خوردگی به تنهایی نمی تواند عامل تحلیل رفتن حافظه باشد، بلکه بیماری هایی مانند فشارخون بالا، بدکاری تیروئید، محرومیت از خواب و… که هنگام پیری ظاهر می شوند، عامل از بین رفتن حافظه اند.

آگنوزی: به ناتوانی فرد در تشخیص الگوهای حافظه ای آشنا که بر اثر شکست فرایندهای حافظه ای با وجود توانایی های حسی کارکردی سالم به وجود می آید، آگنوزی می گویند. برای مثال، با وجود سلامت حس بینایی، شخص اشیای آشنا را تشخیص نمی دهد.

آمنزی: در پی ضربه مغزی شدید ایجاد میشود. افراد مبتلا به آن، حافظه دراز مدت خود را از دست می دهند و حافظه آشکارشان به شدت آسیب می بیند، اما حافظه پنهان همچنان سالم خواهد بود. آمنزی می تواند پیش گستر باشد که در آن توانایی تشکیل حافظه های جدید وجود ندارد، ولی نوع شایع آن پس گستر است که شخص رخدادهای پیش از ضربه را به یاد نمی آورد.
 
 
منبع: کتاب «یادم تو را فراموش! ( مهارت تقویت حافظه)»
نویسنده: محمود حسن نژاد مغنی، سید رئوف حسینی