هم خوابگی و تفاهم در رابطه جنسی

تفاهم جنسی، مقدمه و زمینه ساز یک رابطه جنسی مطلوب است.

 بکوشید همیشه با همسرتان در یک بستر بخوابید، حتی اگر هیچ نیازی به معاشقه و آمیزش نداشته باشید. صرف همخوابگی، آرام بخش و تحکیم کننده روابط است. حتی اگر میلی برای آمیزش نداشته باشید، در برخی فرصت های همخوابگی، ناخودآگاه میل و برانگیختگی های جنسی به وجود می آید یا میل های سرکوب شده نمایان می گردد. همخوابگی دائمی، هم در مواقعی که زن و شوهر مشکل و کدورتی باهم دارند و هم مواقعی که بدون چنین مشکلاتی، یکی از همسران یا هر دو آن ها احساس بی میلی جنسی می کنند یا از اختلالات جنسی رنج می برند، ضروری است.

اگر بر سر موضوعی، اندک اختلافی میان شما به وجود آمد یا کدورتی در دل دارید، قهر نکنید یا حداقل رختخوابتان را جدا نکنید. قهرهای طولانی سبب کینه توزی و دوری دل های شما می شود. اگر همسرتان برای آشتی پیش قدم شد و با شما به معاشقه پرداخت، به او پاسخ مثبت بدهید و حل مسئله را به وقت دیگری محول کنید. از همین روست که امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «بهترین زنان شما آن زنی است که وقتی از دست شوهرش خشمگین شود، رو به شوهرش کند و بگوید: دستم را در دست تو می نهم و خواب را به چشم خویش راه نمی دهم تا وقتی که از من راضی شوی».[۱]

پس از آنکه همسران، آهنگ رابطه جنسی شان را به علت ناخوشی، بیماری و مشاجره از دست دادند، ممکن است مشکلات بسیاری برای بازگشتن به وضعیت پیشین داشته باشند. یک روش کاهش بی علاقگی جنسی در خانم ها و ایجاد تحریک برای رابطه، این است که مرد به زن فرصت «نه» گفتن بدهد؛ سپس با او درباره احساساتش صحبت کند، او را در آغوش بگیرد و نوازش کند. بدین ترتیب، او رفته رفته برانگیخته می شود و نشان می دهد که نظرش عوض شده است و می خواهد رابطه جنسی داشته باشد.

اما آن گاه که مردان احساس بی علاقگی جنسی دارند یا همسرشان را به دلایل تنش های زناشویی پس می زنند، زن می تواند غیر مستقیم برای آغاز رابطه پا پیش بگذارد. درست کردن غذای دلخواه شوهر، تهیه و در اختیار گذاشتن چای و دیگر چیزهای مورد علاقه او، پوشیدن لباس بدن نمای جذاب، ساتن ظریف سفیدرنگ، لباس های زیر مشکی یا سرخ رنگ، یا لباس خواب کوتاه یا گشاد بدون لباس زیر، استفاده از عطرهای شهوت برانگیز و رایحه های ناآشنا، آرایش های مورد علاقه شوهر، عشوه و دلبری کردن، و برهنه به تختخواب رفتن، پیام های ارتباطی و جنسی از جانب زنان هستند که شور و غوغایی در دل مردان ایجاد می کنند.

به هر حال، هیچ چیز به آسانی همخوابگی، تسهیل کننده رابطه جنسی همسران نیست. هنگام شادی با همسرتان عهد ببندید که در هیچ شرایطی نباید بسترتان از هم جدا شود، مگر آنکه یکی از شما در سفر باشد؛ همچنین عهد ببندید که هرکس تخلف کرد، جریمه ای سنگین بپردازد. بستر، مهم ترین چیزی است که آتش کدورت ها را هرقدر هم زیاد باشد، خاموش می کند.

گاهی غرور برخی افراد، به ویژه مردان، اجازه نمی دهد با زبان عذرخواهی کنند و با نزدیک شدن به همسر و شوخی های عشقی و جنسی، آن را نشان می دهند. پس شرایطی را فراهم کنید که او بتواند از این طریق پشیمانی خود را نشان دهد. اگر در چنین موقعیتی قرار گرفتند، بکوشید خود را بیارایید و در کنار همسرتان بخوابید تا زمینه آشتی و گذشت از خطاهای یکدیگر فراهم شود. این کار همسرتان را به سوی شما جذب می کند و در نتیجه وقتی در آغوش هم قرار گرفتید و رابطه برقرار کردید، از یکدیگر لذت بیشتری می برید.

 تفاهم جنسی همسران، شرط سلامتی در رفتار جنسی آن هاست. وجود اختلاف در چگونگی روابط جنسی، منشأ بسیاری از مشکلات زناشویی است. بنابراین بسیار مهم است که همسران اختلافات و تعارضاتشان را در جنبه های مختلف جنسی کنار بگذارند و به یک تفاهم مشترک برسند. باید علت های اختلاف برانگیز بررسی شوند و در جهت رفع آنها کوشید.

چگونگی و سبک برقراری روابط جنسی، نحوه آمیزش، تعداد هم بستری و ساعت های جنسی، از جمله جنبه ها و شرایط مختلف روابط جنسی است که در آن باید بر سر آن ها تفاهم و توافق داشته باشند. با توجه به این موارد، علل زیادی می تواند منشأ اختلاف و عدم تفاهم همسران در روابط جنسی شان شود که برخی از آنها عبارت اند از:

همسران از نظر اعتقادی و نگرش به روابط جنسی، اختلاف نظر دارند؛
همسران از سبک های جنسی یکسانی برخوردار نیستند؛
همسران از نظر تعداد و دفعات میل به آمیزش در هفته یکسان نیستند؛
همسران در زمان برقراری رابطه که مثلا اول شب باشد یا آخر شب تفاهم ندارند؛
همسران بر سر مدت زمان آمیزش اینکه چه مقدار آمیزش را طول بدهند اختلاف نظر دارند؛
همسران از نظر جسمانی (فیزیکی)، با یکدیگر تناسب ندارند؟
همسران از نظر برخی خواسته ها و ترجیحات جنسی با هم تفاهم ندارند؛
همسران به دلیل دیگر مشکلات عاطفی یا جسمانی، به سطح پایین تفاهم رسیده اند.

زمانی که زن و شوهر درباره مسائل جنسی با هم تفاهم ندارند، بهترین راه آن است که درباره اختلاف ها با هم گفت وگو کنند. نخستین گام، درک افکار خود درباره موضوع اختلاف برانگیز است. در دومین گام، همسران باید بررسی کنند که آیا احساس آن ها درباره آن موضوع درست است یا نه. زن و شوهر با درک یکدیگر می توانند تدابیری در پیش گیرند که هر دو از رابطه زناشویی لذت ببرند. این کار زمانی ممکن می شود که با شناخت و آگاهی و درک متقابل، هریک بکوشند با رفع موانع و سوء تفاهم ها و همچنین کم کردن فاصله ها و ایجاد تفاهم، هم به یک نقطه نظر مشترک برسند و همدیگر را از لذت جنسی لبریز سازند.

همسران می توانند در گفت و گوهای خود، از همدیگر بپرسند:
در رابطه جنسی مان چه چیزی را دوست داری؟
وقتی من آن کار را انجام می دادم، چه احساسی داشتی؟
کدام لباس و رنگ و چه نوع پوشش و آرایشی تو را بیشتر تحریک می کند؟
چگونه و با چه وضعیتی در کنارت قرار بگیرم تا تو بیشتر تحریک شوی یا بیشتر لذت ببری؟
مایلی رابطه جنسی بیشتری داشته باشیم؟
دوست داری هر هفته چقدر رابطه جنسی داشته باشیم؟
چه موقعی از شب با روز، بیشتر از آمیزش لذت می بری؟
موقعی که می خواهیم هم بستر شویم، دوست داری کار را چگونه آغاز کنم؟
ا ز کدام شیوه پیش نوازی خوشت می آید و با تحریک کدام بخش از بدنت بیشتر لذت می بری؟
آیا کار خاصی هست که تو دوست داشته باشی و من در طول رابطه جنسی مان انجام بدهم؟
آیا روش جدیدی را دوست داری که من آن را امتحان کنم؟
آیا فعالیت خاصی هست که ما تاکنون انجام نداده ایم و تو دوست داشته باشی انجام دهیم؟
از بین کارهایی که من قبلا انجام می دادم، چیزی هست که تو دوست داشته باشی من آن را بیشتر انجام دهم؟
آیا هنگام هم بستری چیزی از اعمال و رفتار من تو را آزار می دهد؟

پی نوشت:

منبع: کتاب «سلامت و اختلال جنسی همسران (رویکردی اسلامی و روان شناختی)»