کودکان و محرم (فرصت ها و آسیب ها)

 محرم و کودکان؛ فرصت ها و هشدارها

هر ساله با فرارسیدن ماه محرم، شور و شیدایی هم فرامی رسد و در کوی و برزن، کودک و بزرگ، مرد و زن، راهی خیمه های سوگواری می گردند تا ارادت خویش را دوباره اعلام نمایند.
هر ساله با فرارسیدن ماه محرم، شور و شیدایی هم فرامی رسد و در کوی و برزن، کودک و بزرگ، مرد و زن، راهی خیمه های سوگواری می گردند تا ارادت خویش را دوباره اعلام نمایند. در این میان، همراهی فرزندان با عاشقان حسینی حکایتی دیگر دارد و مراقبتی ویژه می طلبد؛ چرا که هر نوع اشتباه در معرفی فرهنگ عاشورایی به فرزندان، ارتباط نسل آینده را با این سرمایه سترگ.

پیوند شور و شعور

همسان با رشد احساس حسینی در کودکان، باید آماده پاسخگویی به پرسش های آنان درباره حماسه حسینی و کم و کیف آن بود. بر این اساس، چه نیکوست اگر هر هیئتی، بخشی از سرمایه گذاری خود را روی انتشار معارف این حماسه بزرگ به زبان کودکان اجرایی سازد و نیروپروری را به شایستگی به انجام رساند.
به مخاطره می اندازد. ازاین رو، توجه به چند نکته مهم است:

۱. پرهیز از روضه های مکشوف

بسیاری از بزرگان از ارائه روضه های مکشوف، مثل مثله شدن برخی از یاران امام حسین علیه السلام در روز عاشورا و مانند آن برای بزرگ سالان هم پرهیز می کنند. این مهم درباره کودکان از ظرافت بیشتری برخوردار است؛ زیرا تصویر سازی ذهنی آنها از چنین روضه هایی بسیار قوی تر بوده، در پاره ای از موارد به وحشت و ترس های بیمارگونه تبدیل می شود. ازاین رو، در جمعی که کودکان هم در آن حضور دارند، ملاحظه این نکته روان شناختی مهم است

۲. پرهیز از طولانی سازی

حوصله کودکان به فراخور جنب و جوشی که دارند و فضای حاکم بر جلسه متفاوت است، ولی وجه اشتراک آن در کم بودن خلاصه می شود. نباید کودک را همانند یک بزرگ سالِ مبادی آداب در نظر گرفت و در کنار طولانی ساختن جلسه سخنرانی و سوگواری، آنها را از هر نوع گفت وگو و تحرکی بازداشت، بلکه باید فرصتی برای خروش بجا پدید آورد و جلسات را متناسب با ظرفیت ها تنظیم کرد.

منبع: اشارات – پاییز سال ۱۳۹۳ شماره ۱۵۶ – ویژه محرم و عاشورا – محرم و کودکان؛ فرصت ها و هشدارها