آشنایی با اطلاعات دارویی و موارد منع مصرف قرص رانیتیدین

رانیتیدین برای درمان زخم های معده و روده و جلوگیری از بازگشت آن ها استفاده می شود. همچنین این دارو جهت درمان و پیشگیری از بیماری های معده مانند سوزش معده, ترشح بیش از حد اسید معده و ترش کردن معده ناشی از مصرف مواد غذایی و نوشیدنی های خاص تجویز می شود. در این مطلب با مواد مصرف قرص رانیتیدین, اختلال دارویی و عوارض جانبی آن آشنا می شویم.

موارد مصرف قرص رانیتیدین

قرص رانیتیدین علاوه بر درمان زخم های معده, جهت پیشگیری و درمان برخی از بیماری ها معده و مری ناشی از ترشح بیش از حد اسید معده مانند بیماری های سندرم زولینجرالیسون، ازوفاژیت فرسایشی و یا رفلاکس معده استفاده می شود. رانیتیدین به عنوان یک مسدود کننده هیستامین H2 شناخته می شود. عملکرد این مسدود کننده ها کاهش مقدار اسید در معده می باشد. این مسئله به بهبود و پیشگیری از زخم ها و بهبود علائمی مانند سوزش سر دل و معده درد کمک می کند.

قرص رانیتیدین را بدون نسخه نیز می توان تهیه نمود. این داروی خوراکی معمولا باید یک یا دو بار در روز همراه با غذا یا بدون آن استفاده شود. با این حال در مواردی ممکن است پزشک مصرف آن را تا ۴ بار در روز نیز تجویز نماید. اگر روزانه یک بار از این دارو استفاده می شود, معمولا توصیه می کنند بعد از شام و قبل از خواب آن را مصرف نمود. دوز و طول مدت درمان بیماری با این دارو, به شرایط جسمی بیمار و پاسخ به این دارو تعیین می شود. در کودکان, دوز دارو ممکن است براساس وزن کودک تعیین شود. برای درمان برخی بیماری ها علاوه بر این دارو ممکن است داروهای دیگری مانند آنتی اسیدها نیز تجویز شود. با این حال برای نتیجه بخشی بیشتر این دارو, توصیه می شود این دارو را مطابق دستور پزشک و به طور منظم استفاده کرد. به علاوه از مصرف این دارو بدون تایید پزشک خودداری شود چرا که در این صورت قرص رانیتیدین ممکن است بهبود زخم معده را به تاخیر اندازد.

اختلال دارویی قرص رانیتیدین

برخی داروها نباید همزمان با این دارو استفاده شوند. چرا که ممکن است موجب بروز عوارض جانبی خطرناک رانیتیدین شده یا تاثیر این دارو را در درمان بیماری کاهش دهد. اگرچه این اختلالات دارویی ممکن است رخ دهد, با این حال همیشه این اتفاق نمی افتد. به همین دلیل توصیه می شود در صورت مصرف داروهای دیگر, پزشک را قبل از تجویز رانیتیدین, از این دارو ها مطلع سازید. برخی از داروهایی که ممکن است با قرص رانیتیدین تداخل داشته باشند عبارت است از: propantheline, atazanavir, delavirdine, dasatinib, gefitinib, raltegravir, triazolam , procainamide. ضد قارچ آزول مانند کتوکونازول نیز از جمله داروهایی است که می تواند در جذب رانیتیدین تاثیر گذار باشد. به علاوه داروهایی مانند آسپرین NSAID ها مثل ایبوپروفن و ناپروکسن که می تواند معده و زخم آن را تحریک کند, نیز ممکن است با داروی رانیتیدین تداخل ایجاد نماید.

عوارض جانبی قرص رانیتیدین

همه داروهای درمانی, دارای عوارض جانبی می باشند. با این حال در صورت تایید پزشک, درمان بیماری ها با آن ها برای فرد خطر کمتری تا عوارض جانبی آن دارو دارد. رانیتیدین نیز دارای عوارض جانبی است. هر چند که بسیاری از افراد این عوارض را تجربه نمی کنند. در ادامه به شرح این عوارض جانبی می پردازیم.

شایع ترین عوارض جانبی قرص رانیتیدین

یبوست, اسهال, سردرد, حالت تهوع, ناراحتی معده از جمله شایع ترین عوارض جانبی این دارو به شمار می آیند. در صورت باقی ماندن این علائم به مدت طولانی و یا تشدید آن ها توصیه می شود سریعا به پزشک مراجعه شود.

عوارض جانبی خطرناک و جدی قرص رانیتیدین

• واکنش های شدید آلرژیک مانند: ایجاد جوش پوست, کهیر, خارش, مشکلات تنفسی, تنگی قفسه سینه, تورم دهان/صورت/لب ها/زبان یا گرفتگی غیر طبیعی صدا
• تغییر در مقدار ادرار
• گیجی
• تیره شدن رنگ ادرار
• افسردگی
• سریع یا کند و نامنظم شدن ضربان قلب
• تب یا لرز و گلو درد
• توهم
• سردرد یا معده درد شدید و مقاوم
• کبودی یا خونریزی غیر طبیعی
• زردی چشم یا پوست

با توجه به مطالب بیان شده, در استفاده از قرص رانیتیدین باید دقت زیادی شود. چرا که عوارض جدی آن می تواند سلامتی را به خطر اندازد. به همین دلیل توصیه می شود مطابق نظر پزشک این دارو مصرف شود.