موارد مصرف قرص پیوگلیتازون و عوارض جانبی آن

 قرص پیوگلیتازون موجب کاهش مقاومت به انسولین در بافت های بدن شده و همچنین سبب افزایش برداشت گلوکز توسط بافت های محیطی می گردد. علاوه بر این باعث کاهش برون ده گلوکز کبد نیز می شود.

قرص پیوگلیتازون:

شکل دارویی و نحوه و مقدار مصرف:

این دارو به شکل قرص های پانزده، سی و چهل و پنج میلی گرمی در دسترس عموم موجود می باشد. در بالغین ابتدا پانزده تا سی میلی گرم یک بار در روز به شکل خوراکی استفاده می شود که در صورت نیاز می توان دوز مصرفی را تا چهل و پنج میلی گرم تحت نظر پزشک افزایش داد.

تداخلات دارویی:

داروی پیوگلیتازون سبب کاهش تاثیر داروهای ضد بارداری هورمونی می گردد.

جذب، متابولیسم و دفع دارو:

مصرف غذا سبب می شود مدت زمان لازم جهت رسیدن به اوج غلظت پلاسمایی بالا رود، اما بر روی اندازه کلی جذب دارو تاثیری نمی گذارد. این دارو و متابولیت های آن به اندازه ۹۸ درصد به پروتئین های پلاسما و آلبومین متصل می شوند. متابولیسم پیوگلیتازون کبدی می باشد. دفع دارو به میزان زیادی از راه ترشح در صفرا و دفع از راه مدفوع و ترشح در ادرار است. نیمه عمر این قرص سه تا هفت ساعت است.

موارد منع مصرف پیوگلیتازون:

اگر مبتلا به هر یک از موارد ذکر شده در ذیل هستید، مصرف این قرص برای شما ممنوع می باشد:

• اگر به دارو و یا هر یک از ترکیبات فرمولاسیون آن حساسیت دارید.
• اگر به دیابت نوع یک دچار هستید.
• اگر درگیر بیماری های فعال کبدی می باشید.
• هنگامی که سطح ALT بیشتر از ۵/۲ برابر حد طبیعی باشد.
• اگر سابقه زردی در پی مصرف سایر تیازولیدین دیون ها دارید.
• اگر به نارسایی احتقانی قلب کلاس III و IV دچار هستید.

مصرف این قرص در بارداری و شیردهی:

از قرص های پیوگلیتازون نباید در دوران بارداری و شیردهی استفاده شود.

عوارض جانبی پیوگلیتازون:

از جمله عوارض قرص پیوگلیتازون می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سردرد
• خیز
• نارسایی قلب
• سینوزیت
• فارنژیت
• کم خونی
• افزایش وزن
• دردهای ماهیچه ای
• عفونت های تنفسی
• اختلالات دندانی
• تشدید دیابت
• هیپوگلیسمی

امیدواریم اطلاعات دارویی پیوگلیتازون برای شما مفید واقع شده باشد. در صورت تمایل به آشنایی با مکانیسم، کاربردها و عوارض انواع داروها به بخش اطلاعات دارویی مجله نصرینو مراجعه نمایید.