فرق قرص زیپمت با متفورمین

0 11,834

متفورمین و زیپمت داروهای خوراکی دیابت هستند که متفورمین باعث کاهش تولید گلوکز قند در کبد و زیپمت کاهش جذب گلوکز در روده می شود و هم باعث تنظیم سطح تولید انسولین بدن پس از خوردن غذا می شود.

فرق قرص زیپمت با متفورمین در چیست ؟

متفورمین و زیپمت دارو های ترکیبی هستند که همراه با رژیم غذایی و ورزش برای بهبود کنترل قند خون در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۲ (ملیتوس یا شیرین) استفاده می شود.

قرص زیپمت

قرص زیپمت دارویی از گروه DPP4-inhibitors بنام سیتاگلیپتین که در شرکت دارویی عبیدی به نام زیپتین نامیده میشود در دوز یا مقدار ۵۰ میلیگرمی با ۵۰۰ میلیگرم به یک قرص متفورمین اضافه شده و بصورت یک قرص ترکیبی حاوی هر دو دارو قابل تهیه و مصرف است

زیپمِت حاوی دو دارو است :

  1. سیتاگلیپین : سیتاگلیپین با افزایش سطح هورمون‌های طبیعی به نام اینکرتین‌ها وارد عمل می‌شود. اینکرتین‌ها با افزایش ترشح انسولین، مخصوصا بعد از غذا، به کنترل قند خون کمک می‌کنند. این هورمون‌ها همچنین از مقدار قندی که کبد می‌سازد نیز می‌کاهند.
  2. متفورمین : متفورمین هم با کمک به بازیابی واکنش مناسب بدن نسبت به انسولینی که به طور طبیعی ترشح می‌کنید وارد عمل می‌شود. متفورمین از میزان قندی که کبدتان می‌سازد و معده و روده‌های‌تان جذب می‌کنند نیز می‌کاهد.

نحوه مصرف زیپمت

  1. همیشه زیپمت را دقیقا مطابق توصیه پزشک تان مصرف کنید. اگر مطمئن نیستید با پزشک یا داروسازتان هماهنگ کنید.
  2. قرص زیپمت را روزی دوبار به صورت خوراکی، همراه با وعده غذایی برای پایین آوردن احتمال ناراحتی معده میل نمایید.
  3. ممکن است پزشک برای کنترل قند خون تان، دوز داروی تان را افزایش دهد.
  4. در طول درمان با زیپمت از رژیم غذایی که پزشک به شما توصیه کرده باید استفاده کنید و مراقب باشید که کربوهیدرات را به میزان کافی در طول روز دریافت کنید.

تفاوت قرص زیپمت با متفورمین

قرص زیپمت

تفاوت قرص زیپمت با متفورمین

متفورمین برای کسانی که مبتلا به دیابت نوع یک یا وابسته به انسولین هستند، مفید نخواهد بود، زیرا لوزالمعده آنها توانایی ترشح انسولین ندارد. سطح قند خون این دسته از بیماران با تزریق انسولین کنترل می‌شود. متفورمین را باید فقط با تجویز پزشک خرید.
زیپمت به تنهایی باعث کاهش غیر عادی قند خون نمی شود (هیپوگلیسمی). اما وقتی زیپمت همراه با دارو های سولفونیل اوره یا انسولین استفاده شود، ممکن است باعث کاهش قند خون شود و پزشک تان بر این اساس دوز داروی سولفونیل اوره یا انسولین را کم کند.

فرق قرص متفورمین با زیپمت در تداخل دارویی

تداخل دارویی قرص متفورمین : مصرف همزمان با سولفونیل اوره‌ها ممکن است موجب بروز هایپوگلیسمی شود. در صورت مصرف همزمان این داروها غلظت خونی گلوکز باید مرتباًاندازه‌گیری شود.
در صورت لزوم مصرف متفورمین با انسولین، برای جلوگیری از بروز هایپوگلیسمی و به دست آوردن نسبت مناسب مصرف آنها، در شروع درمان بیمار باید بستری شود.
تداخل دارویی متفورمین : در صورت مصرف همزمان با سایمتیدین، کلیرانس کلیوی متفورمین ممکن است کاهش یابد. مقدار مصرف متفورمین باید کاهش یابد. در صورت مصرف همزمان داروهای ضد انعقاد با متفورمین، ممکن است مقدار مصرف داروهای ضد انعقاد احتیاج به تنظیم داشته باشد. برخی داروها ممکن است قند خون را افزایش داده و ازدیاد دوز متفورمین را ضروری نمایند.
گاهی ممکن است در شرایط ، اسکن تیروئید یا اسکن استخوان و یا هر گونه تزریق ماده حاجب یا عامل کنتراست برای استفاده از اشعه ایکس برای مدت کوتاهی مصرف زیپمت ( ترکیب دارویى سیتاگلیپتین و متفورمین ) را قطع کنید.

تفاوت قرص زیپمت با متفورمین در نحوه مصرف

قرص زیپمت را روزی دوبار به صورت خوراکی، همراه با وعده غذایی برای پایین آوردن احتمال ناراحتی معده میل نمایید.
متفورمین ابتدا ۵۰۰ میلیگرم یک بار در روز سپس پزشک در صورت نیاز دوز دارو را افزایش می دهد . کودکان بالای ۱۰ سال : ۵۰۰ میلیگرم دو بار در روز همراه صبحانه و عصرانه و در صورت نیاز پزشک دوز دارو را افزایش می دهد.

تفاوت قرص زیپمت با متفورمین

قرص متفورمین

قرص متفورمین

داروی متفورمین برای درمان قند خون بالای ناشی از بیماری دیابت نوع دوم یا دیابت شیرین استفاده می‌شود. در این نوع دیابت، انسلوینی که لوزالمعده تولید می‌کند، توانایی رساندن قند به سلول‌های بدن برای عملکرد درست و مناسب را ندارد.

وقتی قند خون بسیار زیاد است، مصرف قرص متفورمین همراه با نوعی آنتی بیوتیک موسوم به سولفونیل اوره یا با انسولین به کاهش آن کمک می‌کند و باعث می‌شود تا غذایی که مصرف می‌شود، در سلو‌ل‌ها به‌درستی تبدیل به انرژی شود

موارد مصرف متفورمین

همان‌طور که گفته شد، برای کنترل دیابت باید علاوه بر مصرف قرص از یک رژیم غذایی سالم پیروی کرد و ورزش را هم در برنامه روزانه قرار داد.

اندازه مصرف قرص باید با حجم غذا و میزان ورزش کردن فرد هماهنگ باشد. در صورت ایجاد تغییر در رژیم غذایی یا برنامه ورزشی هم لازم است تا سطح قند خون را اندازه بگیرید و از متعادل بودن آن مطمئن شوید.

تفاوت متفورمین خارجی و ایرانی ؟

تفاوت متفورمین با گلوکوفاژ (متفورمین خارجی) در میزان سازگاری افراد با آنهاست برخی با مصرف متفورمین ایرانی دچار عوارضی مثل سردرد و ضعف و تهوع می شوند که با مصرف نوع خارجی آن که کمی هم گرانتر است این عوارض در آنها کاهش می یابد.

عوارض استفاده از متفورمین

هیپوگلیسمی، بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، نفخ، تولید گاز بیش از حد در روده‌ ها، و اسهال، خستگی، دردهای عضلانی، تنگی نفس، خواب آلودگی و معده درد.

تشنج،‌ لرزش بدن‌،‌ کوتاهی تنفس،‌ اختلال در صحبت کردن،‌ خستگی و ضعف غیرمعمول‌، حالت خس‌خس سینه، اختلالات رفتاری، اختلال در تمرکز حواس،‌ چرت زدن، کم شدن قدرت بدنی و بی‌قراری و خواب‌ آلودگی، اضطراب، تاری دید احساس تنگی در قفسه سینه،‌ عرق سرد،‌ اغما، گیجی،‌ پوست سد و رنگ پریده.

افسردگی، تنگی نفس، سرگیجه، بالا رفتن ضربان قلب و نبض،‌ احساس گرما،‌ سردرد،‌ احساس گرسنگی،‌ تعریق زیاد،‌ تهوع،‌ عصبی شدن،‌ دیدن کابوس شبانه و قرمزی پوست صورت، گردن و بالاتنه کاهش اشتها، اسهال تنفس سریع و غیرعمیق،‌ تب و لرز،‌ احساس ناخوشی عمومی، کمر درد و پهلو درد،‌ درد عضلانی، مشکلات دفع ادارد و سوزش ادرار.

*** قبل از مصرف هر دارویی با پزشک خود مشورت کنید.

شاید این موارد نیز مورد علاقه شما باشد
نظر بدهید

توجه داشته باشید که آدرس ایمیل نمایش داده نمی شود.

توجه داشته باشید پس از تایید نمایش داده می شود