تغذیه کودک ۵ ساله

 در حدود ۴ سال و نیم یک افزایش اشتها که در ۵ سالگی به خوبی مشخص می شود، مشاهده می گردد، و این مسأله بدان معنا نیست که همه نوع غذائی را بهتر می خورد. او هر روز دو وعده غذایش را خوب و سومی را نسبتا کم و معمولا صبحانه اش را اندک می خورد. یک بیماری با یک عمل جراحی، اشتهای او را، همانطور که در زمان کوچکی پیش می آمد، به اصطلاح «کور» نمی کند. از دست دادن اشتها هنگام یک بیماری یا عمل جراحی، معمولا افزایش قطعی اشتها را هنگام دوره نقاهت به دنبال دارد.
کودک ۵ ساله هر چیزی که تمام شده ، دوست دارد، لذا عمدا بشقاب غذای خود را تمام می کند. او این کار را به آهستگی تا به آخر انجام داده و اشتهای او قابل ملاحظه است.

کودک ۵ ساله غذای ساده را دوست دارد. در غذای اصلی اش ترجیح می دهد گوشت، سیب زمینی، سبزی خام، شیر و میوه بخورد. انواع سس ها و خوراک «راگو» و حتی غذاهای سبک ممکن است به نظرش خیلی پیچیده بیاید. او از سبزی های پخته، مخصوصا ریشه دارها بدش می آید. او به خوردن انواع غذاها ادامه می دهد زیرا این، خواست مادرش است، و گاهی پیش می آید که آنها را قبول می کند تنها به این سبب که مادرش او را در خوردن کمک نماید. کودک تحت تأثیر انتخاب غذای دیگران واقع می شود، او همچنین تحت تأثیر برنامه های رادیو قرار می گیرد و ممکن است «شلغم» را به خاطر ویتامین هایی که دارد بخورد. او غذاهای ناشناخته را در سالن های غذاخوری یا در رستوران یا در پیک نیک و یا در میهمانی قبول می کند.

از یک کودک ۵ ساله می خواهند که به تنهایی غذا بخورد و او معمولا آن را به آهستگی و خوب انجام می دهد. با وجود این بسیاری از کودکان ۵ ساله به ویژه در آخر غذا یا وقتی که غذایی را که به آنها داده شده دوست ندارند (مثل آبگوشت)، نیاز دارند که به آنها کمک شود. وقتی اغلب غذاهایشان را سر میز غذاخوری نمی خورند، بهتر و تندتر غذا می خورند. کودک ۵ ساله شروع به استفاده از کارد برای مالیدن کره روی نان می کند ولی هنوز آمادگی تکه کردن گوشت را نداشته و تا چند سال دیگر هم نخواهد داشت.

رفتارهای خوب و پسندیده، تا وقتی که کودک اشتهای خوبی نداشته و قادر نیست کاملا به تنهایی غذا بخورد، اهمیت ندارد. کودک ۵ ساله قبل از اینکه ایراد از او بگیرند، هنوز مهلت یادگیری دارد. علاوه بر آن، غالبا شام را دور از گروه خانوادگی می خورد و رفتار خیلی بهتری دارد، زیرا مادرش مشغول به کارهای خودش است و اهمیت زیادی به حرکات او نمی دهد.
غذا خوردن با یکی دیگر از کودکان خانواده ممکن است اشتهای او را تحریک و یا برعکس جلو آن را بگیرد. چون قبلا در اطاقش غذا می خورد و حالا صرف غذا در آشپزخانه ممکن است یک محرک باشد. صرف چند وعده غذا در هفته سر میز خانوادگی باز هم اشتهای او را تحریک بیشتری کرده و این بدان معنا نیست که بتواند این پیشرفت را در تمام وعده های غذا حفظ کند. چنانچه کودک در سالن غذاخوری در تمام دفعات غذایش از جمله شامش را در حضور پدرش صرف کند، معمولا پاهایش را تکان می دهد. او دیگر مانند وقتی که ۴ ساله بود، برای دویدن در اطاق با رفتن به توالت، از جایش بلند نمی شود بلکه موضوع را نگهداشته و سعی در جلب توجه همه به سوی خود می کند که همین، موجب سریع خورن غذایش می شود. وقتی غذای اصلی اش را قبل از بزرگترها بخورد، بهتر غذا می خورد و می تواند دسرش را در حضور خانواده مصرف کند.
کودک ۵ ساله دوست دارد مانند همه مردم عمل کرده و چنانچه مورد ملامت قرار گیرد، سعی در بهبود رفتارش می نماید، و شاید نیاز به گوشزدهایی برای توجه به نظم و ترتیب دارد. او ممکن است هنوز احتیاج به یک حوله کوچک داشته باشد ولی غالب کودکان ۵ ساله حوله ای معمولی دور گردنشان می بندند.